Wout van Aert: “Ik heb altijd respect gehad voor Mathieu van der Poel — zelfs als we wiel aan wiel strijden, weet ik dat hij beter is dan ik op manieren die verder gaan dan racen”
In een sport die vaak wordt gedefinieerd door rivaliteit, concurrentie en het najagen van overwinningen, heeft Wout van Aert opnieuw laten zien dat ware grootsheid niet alleen wordt gemeten aan het aantal zeges, maar ook aan karakter. In een recent interview sprak de Belgische wielerheld openhartig over zijn eeuwige rivaal én kameraad Mathieu van der Poel. Wat begon als een sportieve strijd tussen twee buitengewone talenten is inmiddels uitgegroeid tot één van de meest respectvolle en fascinerende relaties in de moderne sportwereld.
Van Aert verraste velen met zijn oprechte woorden: “Ik heb altijd respect gehad voor Mathieu. Zelfs als we elkaar tot het uiterste drijven, blijft dat respect bestaan. Op sommige dagen is hij gewoon beter — en dat kan ik alleen maar bewonderen.”
Een rivaliteit die het wielrennen heeft veranderd
De rivaliteit tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel is legendarisch. Ze begonnen als tieners in het veldrijden, waar hun duels vaak het verschil tussen goud en zilver bepaalden. Wat hen uniek maakt, is niet alleen hun talent, maar ook hun voortdurende bereidheid om elkaar beter te maken. Waar anderen rivalen zien als obstakels, zien Van der Poel en Van Aert elkaar als spiegels — als de ultieme motivatiebron.
Van Aert beschreef hun relatie treffend: “Mathieu heeft me gedwongen om beter te worden, om dieper te graven dan ik ooit dacht te kunnen. Elke keer dat ik tegen hem rijd, weet ik dat ik mijn beste zelf moet zijn. Hij heeft iets onverwoestbaars in zich — een soort vuur dat nooit dooft.”
Respect midden in de strijd
Ondanks hun intense gevechten, van modderige veldritten tot heroïsche klassiekers, blijft wederzijds respect altijd overeind. Of het nu gaat om de Ronde van Vlaanderen, de Strade Bianche, of een wereldkampioenschap, er is altijd een moment na de finish waar woorden overbodig zijn — een blik, een handdruk, een gebaar van erkenning.
Van Aert zegt daarover: “Mensen denken vaak dat we elkaar haten op de fiets, maar dat is niet zo. We willen allebei winnen, dat is waar. Maar ik denk dat we iets delen wat zeldzaam is — we begrijpen elkaar. We weten hoe hard de weg naar succes is, hoeveel opoffering dat vraagt. En juist daarom waardeer ik hem zo.”
De mens achter de kampioen
Wat Van Aert’s uitspraak zo bijzonder maakt, is dat ze komt van iemand die zelf tot de allergrootsten behoort. Hij is een renner met een indrukwekkend palmares, maar bovenal een atleet met diepgang en zelfreflectie. “Er zijn dagen dat ik denk dat ik het verschil kan maken,” zei hij. “Maar dan zie ik Mathieu rijden — zijn focus, zijn explosie, zijn kracht — en ik weet dat ik getuige ben van iets uitzonderlijks.”
Hij glimlachte toen hij eraan toevoegde: “Ik ben trots dat ik in hetzelfde tijdperk rijd als hij. Sommigen zouden zeggen dat het moeilijk is om steeds tegen dezelfde te verliezen, maar ik zie het anders. Hij tilt mij op naar een hoger niveau. Zonder Mathieu zou ik niet de renner zijn die ik nu ben.”
Twee grootheden, één verhaal
Wat deze rivaliteit uniek maakt, is dat ze verder reikt dan sport. Het is een verhaal van respect, van groei, van menselijkheid. Zowel Van Aert als Van der Poel weten hoe zwaar hun pad is geweest — de blessures, de druk, de verwachtingen. En toch blijven ze elkaar vinden in momenten van sportieve eerlijkheid.
Na de legendarische Ronde van Vlaanderen van 2020, waarin Van der Poel na een onmenselijke strijd Van Aert versloeg in de sprint, waren hun eerste woorden na de finish tekenend. Geen provocatie, geen frustratie — alleen erkenning. Van Aert zei toen al: “Hij was sterker. En als iemand sterker is, moet je dat durven zeggen.”
Datzelfde sentiment klinkt nu, jaren later, nog krachtiger door.
Eddy Merckx: “Wat zij delen, is uniek”
Zelfs Eddy Merckx, die decennialang de toon zette voor wat ware grootheid betekent, sprak onlangs over de bijzondere band tussen de twee rivalen. “Wat Wout en Mathieu doen, is meer dan koersen,” zei hij. “Ze brengen eer in de sport. Hun gevechten zijn puur, eerlijk, en gebaseerd op wederzijds respect. Dat is iets wat we niet vaak meer zien.”
De waarde van nederigheid
Wout van Aert’s uitspraak over Mathieu van der Poel is niet alleen een compliment — het is een les in nederigheid. In een tijd waarin sporters vaak gevangen raken in trots en prestige, laat Van Aert zien dat het erkennen van andermans grootsheid geen teken van zwakte is, maar juist van volwassenheid.
“Het gaat niet om wie de meeste overwinningen heeft,” zei hij. “Het gaat om wie de sport mooier maakt. Mathieu doet dat, elke keer dat hij rijdt. En ik hoop dat ik dat ook kan doen, op mijn manier.”
Mathieu’s reactie
Hoewel Mathieu van der Poel niet direct reageerde op de recente woorden van zijn Belgische rivaal, is bekend dat het respect wederzijds is. In eerdere interviews sprak hij al over de unieke band tussen hen: “Wout en ik hebben iets wat moeilijk te beschrijven is. We duwen elkaar tot het uiterste, maar we begrijpen elkaar ook als geen ander. Dat maakt onze rivaliteit speciaal — het is een eerlijke strijd.”
Een rivaliteit die geschiedenis schrijft
Of het nu op de kasseien van Roubaix is, in de modder van Namen of op het asfalt van Toscane, de duels tussen Van der Poel en Van Aert zijn veel meer dan wedstrijden. Ze zijn hoofdstukken in een groter verhaal — een verhaal van passie, doorzettingsvermogen en wederzijds respect.
Hun namen zullen voor altijd met elkaar verbonden blijven. En misschien is dat precies wat deze generatie wielrennen zo bijzonder maakt: niet de medailles of de bekers, maar de manier waarop twee kampioenen elkaar naar het hoogste niveau tillen.
Epiloog: meer dan rivalen
Aan het einde van het interview sloot Wout van Aert af met een glimlach die meer zei dan duizend woorden: “Sommigen zien ons als rivalen. Maar ik zie hem als iemand die mijn carrière betekenis heeft gegeven. Zonder Mathieu zou mijn verhaal incompleet zijn. En eerlijk? Dat is iets wat ik met trots zeg.”
In een wereld waar competitie vaak leidt tot afstand, hebben Wout van Aert en Mathieu van der Poel iets zeldzaams gecreëerd: een band die gebaseerd is op respect, bewondering en wederzijds begrip.
Twee mannen, twee landen, twee legendes — maar één gedeeld hart voor de sport. En misschien is dat wel het mooiste dat wielrennen te bieden heeft.
