Door Overwinningen, Nederlagen en de Druk van Beroemdheid — Wout van Aert Onthult Hoe Sarah De Bie’s Onwankelbare Steun Het Ware Geheim Achter Zijn Succes Is
De zon stond laag boven het Vlaamse landschap toen Wout van Aert, nog nat van de regen, zijn fiets tegen de muur van hun huis zette. Hij had zojuist een zware trainingsrit achter de rug, maar nog voordat hij zijn schoenen uit had, stond Sarah in de deuropening. Geen woorden, alleen een glimlach. Voor veel buitenstaanders is dit slechts een klein gebaar, maar voor Wout is het één van de fundamenten waarop zijn carrière gebouwd is.
In de wereld van het professionele wielrennen is succes vaak zichtbaar: podiumplaatsen, gewonnen truien, juichende menigten. Maar wat het publiek niet ziet, zijn de stille momenten, de gesprekken aan de keukentafel, de tranen na een teleurstellende etappe en de constante aanwezigheid van iemand die gelooft in jou, zelfs als je zelf twijfelt. Voor Wout is die persoon zonder twijfel zijn vrouw, Sarah De Bie.
Hun verhaal begon ver voordat Wout een bekende naam werd. Ze groeiden op in dezelfde regio, kenden dezelfde cafés, dezelfde vriendenkringen. Wat begon als vriendschap, groeide langzaam uit tot een diepe liefde. Toen Wout zijn eerste stappen zette in het veldrijden, stond Sarah er altijd, vaak in de kou en modder, soms met een warme koffie in de hand, soms met slechts een aanmoedigende blik. Ze was erbij toen hij zijn eerste wereldtitel in het veldrijden won, maar ook toen hij geblesseerd en moedeloos thuis zat, niet wetend of hij zijn oude niveau ooit weer zou halen.
Sarah’s steun gaat verder dan enkel aanmoediging. Ze is de stille kracht die zijn schema’s helpt organiseren, die hem eraan herinnert te eten en rust te nemen, die op de achtergrond regelt dat alles thuis goed blijft draaien terwijl hij wekenlang in trainingskampen verblijft. “Op de fiets doe ik het alleen,” zei Wout ooit in een interview, “maar zonder Sarah zou ik niet eens aan de startlijn verschijnen.”
De druk van beroemdheid is een ander aspect dat hun relatie heeft getest. Sinds Wout internationale bekendheid kreeg, wordt hun privéleven vaak onder een vergrootglas gelegd. Er zijn momenten geweest waarop hij zich overweldigd voelde door verwachtingen — van fans, sponsors, media — maar telkens weer vond hij rust in de wetenschap dat er thuis iemand was die hem niet beoordeelde op basis van overwinningen of verlies, maar op wie hij werkelijk is.
Hun huis in Herentals is geen trofeeënmuseum, maar een thuis. Ja, er hangen foto’s van belangrijke momenten, maar het grootste deel van de muren is gevuld met herinneringen aan vakanties, familiefeesten en alledaagse momenten. In de keuken, waar Sarah vaak kookt terwijl Wout aan de tafel zit te praten over de dag, speelt zich een ander soort overwinning af — de overwinning van balans in een leven dat voortdurend onder hoogspanning staat.
Tijdens een bijzonder zware periode, toen Wout herstelde van een blessure en de kranten kopten dat zijn seizoen misschien voorbij was, schreef Sarah hem een korte brief. “Of je nu wint of niet,” stond er, “ik kies elke dag opnieuw voor jou.” Hij bewaart dat briefje nog steeds in een lade bij zijn bed. Het is een constante herinnering dat zijn grootste succes niet te meten is in seconden of medailles, maar in de onbreekbare band die hij deelt met zijn vrouw.
Vandaag, na talloze overwinningen en teleurstellingen, weet Wout dat zijn carrière zonder Sarah een heel ander verloop had gekend. Ze is niet alleen zijn steunpilaar, maar ook zijn kompas, zijn spiegel, en soms zijn strengste criticus. En terwijl de wereld hem ziet als de veelzijdige wielrenner die alles kan, weet hij zelf dat hij slechts de helft van dat verhaal is. De andere helft — de stille, onverwoestbare helft — draagt de naam Sarah.
