Mathieu Zichzelf Vertelde Voor Hij Wereldkampioen Werd — En Waarom Het Nog Steeds Pijn Doet
Mathieu van der Poel, de Nederlandse wielrenner en veldrijder die in 2023 voor het eerst wereldkampioen op de weg werd, heeft een bijzonder verhaal over zijn mentale voorbereiding en de nasleep van die magische overwinning. Hoewel het behalen van de titel een hoogtepunt in zijn carrière betekende, blijft het ook een pijnlijke herinnering die hem blijft achtervolgen.
Voorafgaand aan het winnen van het wereldkampioenschap op de weg in Glasgow vertelde Mathieu zich zelf dat hij kans maakte, al voelde hij niet dat hij zijn beste benen had. Tijdens de race crashte hij zelfs in de voorlaatste ronde, een moment waarin hij dacht dat zijn droom uit elkaar viel. Toch bleef hij vechten, kroop weer op zijn fiets en reed weg van zijn concurrenten, waaronder wereldtoppers zoals Wout van Aert, Mads Pedersen en Tadej Pogacar. Deze mentale veerkracht was volgens hem cruciaal om uiteindelijk met een grote voorsprong te winnen.
Mathieu vertelde zichzelf dat het behalen van de wereldtitel misschien wel het belangrijkste doel was dat nog op zijn lijstje stond. Voor hem voelde deze overwinning bijna als het voltooien van zijn carrière. De regenboogtrui dragen, symbool voor de wereldkampioen, was altijd een droom, en het behalen ervan bleef een enorme motivatie.
Toch doet het winnen van dat wereldkampioenschap ook nog steeds pijn. De crash tijdens de race was een confronterend moment; voor een kort moment dacht hij dat hij zijn kans verspild had, wat hem mentaal zwaar trof. Bovendien is de druk die komt kijken bij het verdedigen van zo’n titel groot. Mathieu heeft openlijk gesproken over de zware mentale en fysieke belasting, en het zal hem blijven achtervolgen omdat hij zichzelf voortdurend wil verbeteren en bevestigen dat hij dit topniveau kan vasthouden.
Bovendien is zijn strijd met blessureproblemen, zoals aan zijn knieën die hij in het verleden heeft moeten opereren, een constante uitdaging. Die fysieke kwetsbaarheden maken dat hij soms moet accepteren dat niet elke race perfect zal zijn. Het is een zekere frustratie voor een atleet van zijn kaliber, die altijd de verwachting heeft om de beste te zijn.
Ook de rivaliteit met andere topcoureurs zoals Wout van Aert speelt mee in zijn mentale spel. Voorafgaand aan kampioenschappen wisselden ze soms scherpslijperige berichten en wisten ze dat kleine fouten het verschil zouden maken in het resultaat. Mathieu vertelt dat het belangrijk is om gefocust te blijven en de finish als eerste te passeren, zelfs als de omstandigheden moeilijk zijn, zoals modder en wind.
Samengevat vertelde Mathieu van der Poel zich vóór zijn wereldkampioenschap toe dat hij in ieder geval alles moest geven, ondanks niet altijd de beste benen te voelen. Die overtuiging en mentale kracht maakten het verschil. Tegelijkertijd blijkt uit zijn verhaal dat de overwinning, hoewel groots, ook een kwetsbare plek laat openstaan, waar pijn, druk en het besef van voortdurende uitdagingen mee samen gaan. Die elementen maken zijn triomf menselijk en blijvend indringend.
Deze combinatie van mentale volharding, fysieke pijn en de druk van het hoogste niveau maakt Mathieu van der Poel’s wereldtitel een intense en diepe ervaring die zijn betekenis gardig overstijgt.
