Hartverscheurend Afscheid in de Tour: Mathieu van der Poel Uit de Ronde van Frankrijk met Longontsteking – Een Onverwachte Wending in een Seizoen van Hoop, Strijd en Onverwoestbare Passie
Proloog van Pijn en Verrassing
Het Tourcircus is een meedogenloze machine. Elke dag eist zijn tol, zowel fysiek als mentaal, en zelfs de groten der aarde zijn niet immuun voor de grillen van het lot. Op dinsdagochtend sloeg het nieuws in als een bom: Mathieu van der Poel, de Nederlandse kampioen en wereldster van Alpecin-Deceuninck, zal niet van start gaan in de etappe. De reden? Een diagnose die door merg en been snijdt – longontsteking.
Voor duizenden fans langs de weg, miljoenen voor de schermen, en een team dat op zijn rug werd gedragen door zijn charisma, kracht en koersinzicht, kwam dit als een mokerslag. Wat begon als een Tour met dromen van etappezeges, gele magie en sportieve dominantie, eindigt nu abrupt in ziekte en stilte.
Een Seizoen Gebouwd op Hoop
2025 was tot nu toe een jaar van wederopstanding voor Van der Poel. Na een intens 2024, waarin hij de wereldtitel op de weg verlengde en zijn dominantie in klassiekers als de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix herbevestigde, richtte hij zijn vizier scherp op de Tour. Voor het eerst leek alles op zijn plaats te vallen: een perfecte voorbereiding, een uitgebalanceerd team, en een parcours dat hem op het lijf geschreven stond.
Alpecin-Deceuninck bouwde zijn hele Tourstrategie rond Van der Poel. Hij kreeg een vrijere rol dan ooit: ruimte om te jagen op etappes, maar ook om als meesterknecht op te treden in het middengebergte, waar ploeggenoten als Jasper Philipsen en Søren Kragh Andersen konden schitteren. Maar de ware magie lag in zijn benen – die explosieve sprint, die nietsontziende daaltechniek, die onverzettelijke geest. Hij was niet alleen een renner in koers, hij was een vuurtoren voor zijn team.
Signalen van Slijtage
Toch waren er al signalen. Tijdens de eerste bergetappes viel op dat Van der Poel vaker dan normaal vroeg loste. Zijn kenmerkende aanvalslust leek te zijn ingedamd door een onzichtbare barrière. In interviews bleef hij positief, sprak hij over ‘vermoeidheid’, een ‘lichte verkoudheid’ en ‘wat lastige nachten’. De ploegarts hield het vaag: “We monitoren zijn gezondheid, maar voorlopig geen reden tot zorg.”
Dat bleek vandaag anders. De officiële verklaring van Alpecin-Deceuninck luidde:
“Mathieu heeft de afgelopen nachten een toenemende benauwdheid ervaren. Na medisch onderzoek is vastgesteld dat hij lijdt aan een beginnende longontsteking. In overleg met het medische team is besloten om hem niet te laten starten in etappe 16. Zijn gezondheid staat voorop.”
Een verklaring die even klinisch als definitief klinkt.
De Stilte Na de Storm
Toen de renners zich dinsdagmorgen opstelden aan de start van de etappe in Gruissan, hing er een vreemde stilte in de lucht. Geen Van der Poel op de bus, geen lach, geen interviews, geen handtekeningen voor de kinderen in het publiek. Enkel stilte. Een lege plek waar anders vuurwerk had gestaan.
Voor de wielerfans is het meer dan zomaar een uitvaller. Mathieu is een magnetisch figuur – iemand die zelfs op rustige koersdagen voor opwinding kan zorgen. Zijn aanvallen zijn nooit halfhartig, zijn karakter nooit voorgekauwd. Hij koerst zoals hij leeft: met volle overgave. En net dat maakt zijn afwezigheid schrijnend.
Een Tour Vol Betekenis – Ook Zonder Finish
Toch mag men niet vergeten wat Van der Poel wél bracht in deze Tour. Zijn zege op dag 6 in de heuvelachtige rit naar Rodez – waar hij demarreerde op 800 meter van de finish, met ogenschijnlijk speels gemak – wordt al nu beschouwd als een van de meest stijlvolle aanvallen van deze editie. Zijn werk voor Philipsen in de massasprints, zijn koersinzicht bij waaiervorming, en vooral zijn menselijkheid in interviews maakten hem tot publiekslieveling.
En dat is misschien wel het grootste verlies: de menselijke maat. In een sport die steeds meer wordt gestuurd door algoritmes, vermogensmeters en voorspelbare scenario’s, bracht Mathieu iets zeldzaams: onvoorspelbare emotie. Of hij nu won of verloor, hij deed het op zijn manier – en dat maakte hem groter dan de uitslagen alleen.
Een Emotionele Reactie van het Team
Ploegleider Christoph Roodhooft toonde zich zichtbaar geëmotioneerd tijdens de ochtendbriefing:
“Mathieu is een vechter. Hij heeft gevochten om hier te staan, elke dag opnieuw. Dat hij nu moet stoppen, is een klap voor ons allemaal. Maar het is ook een herinnering dat deze sport – hoe heroïsch ook – draait om mensen. En gezondheid komt altijd eerst.”
Ook ploeggenoot Jasper Philipsen deelde zijn gevoelens:
“Het zal stil zijn in de bus zonder hem. Hij is niet alleen onze leider, maar ook onze vriend. Mathieu is de motor en de ziel van dit team. We gaan hem missen, elke kilometer.”
De Reconstructie van een Kampioen
Wat nu volgt voor Van der Poel is geen training, geen competitie, maar herstel. Longontsteking is geen kwaaltje dat je zomaar wegtraint. Rust, medicatie, en vooral geduld zullen nu zijn belangrijkste wapens zijn. En zoals elke grote kampioen weet hij: ook deze strijd verdient respect.
Zijn management bevestigde al dat hij niet zal starten in de Olympische Spelen van Parijs, mocht zijn herstel niet 100% zijn. Dat zegt genoeg over zijn instelling. Geen halve maat, geen risico’s. Enkel totale toewijding aan zijn vak – zelfs in afwezigheid.
De Onbreekbare Band met het Publiek
De reacties op sociale media stroomden binnen. Onder de hashtag #MerciMathieu deelden fans hun mooiste herinneringen, foto’s en videofragmenten van zijn Tourmomenten. Kinderen met kartonnen borden, oude supporters met tranen in de ogen, hele families die vertelden hoe Van der Poel hen inspireerde om zelf te gaan fietsen. De band is diep. Dieper dan een overwinning, sterker dan pech.
Mathieu zelf postte een korte boodschap op zijn Instagram-account:
“Niet het afscheid dat ik voor ogen had. Deze Tour was bijzonder voor mij – omwille van jullie, de fans. Jullie energie, aanmoedigingen en liefde gaven mij kracht. Ik kom terug. Beloofd.”
De Erfenis van een Gebroken Tour
Hoewel de Tour van 2025 voor Van der Poel vroegtijdig eindigde, zal zijn aanwezigheid voelbaar blijven. In het peloton, waar zijn collega’s hem missen. In de supportersharten, waar zijn oprechtheid diep verankerd zit. En in de wielerboeken, die deze uitval zullen registreren als een hoofdstuk vol drama, maar ook van waardigheid.
Hij kwam, hij vocht, hij inspireerde.
En hij zal terugkeren.
Einde—Maar Geen Afsluiting
De Tour is genadeloos, maar Van der Poel’s verhaal is dat niet. Het is een verhaal van strijd en gevoel, van talent en toewijding. En vooral van liefde – voor de sport, voor zijn team, en voor de mensen langs de kant van de weg.
Deze Tour mag dan verloren zijn voor Mathieu, maar zijn plaats in de harten van wielerfans over de hele wereld is alleen maar sterker geworden.
Tot gauw, kampioen.
