“Zijn dood kwam als een schok voor mij, ik was er kapot van” — Mathieu van der Poel rouwt om Liverpool-aanvaller Diogo Jota, noemt hem meer dan een vriend: “Hij was als een broer voor mij”

De plotselinge dood van de Portugese voetballer heeft de wereld van sport en daarbuiten in diepe rouw ondergedompeld. Wielrenner Mathieu van der Poel spreekt openhartig over hun bijzondere band, en het verlies dat hem “volledig gebroken” achterlaat.

Zondagmorgen, 7 juli, kwam het hartverscheurende nieuws dat Diogo Jota, aanvaller van Liverpool FC en het nationale elftal van Portugal, onverwacht is overleden na een tragisch verkeersongeval nabij Porto. Hij was pas 28 jaar oud.

De wereld stond even stil.

Voetballers, fans, sportorganisaties, en prominente figuren uit de sportwereld uitten massaal hun ongeloof, verdriet en medeleven. Maar niemand was zó openlijk kapot van verdriet als niemand minder dan de Nederlandse wielerkampioen Mathieu van der Poel, die in een emotionele verklaring hun diepe vriendschap onthulde.

“Zijn dood kwam als een schok voor mij. Toen ik het hoorde, kon ik het niet geloven. Ik zat op mijn hotelkamer voor de Tour en toen kreeg ik het telefoontje. Ik voelde mijn hart breken. Diogo was niet alleen een vriend… hij was als een broer voor mij.”

Een onwaarschijnlijke, maar hechte vriendschap

Wat velen niet wisten: Diogo Jota en Mathieu van der Poel kenden elkaar al jaren — sinds een toevallige ontmoeting in 2018 tijdens een sponsorevenement in Londen waarbij sporters uit verschillende disciplines samenkwamen.

Van der Poel vertelde later in een interview:

“We waren meteen op ons gemak bij elkaar. Geen groot ego, geen sterallures. Gewoon twee jonge gasten met passie voor hun sport en respect voor elkaars discipline. We zijn die avond uren blijven praten.”

Wat begon als een toevallige ontmoeting, groeide uit tot een echte, hechte vriendschap. Ondanks hun drukke schema’s hielden ze contact via WhatsApp, speelden af en toe online FIFA, en ontmoetten elkaar minstens twee keer per jaar — meestal in de winter, wanneer het wielerseizoen stillag en Jota even rust had van de Premier League.

“Hij kwam een keer naar mijn familie in België. Mijn vader was meteen weg van hem. Diogo was beleefd, geïnteresseerd, en ontzettend warm als persoon. Iedereen voelde zich op zijn gemak bij hem.”

Gedeelde passies buiten de sport

Van der Poel en Jota deelden niet alleen hun toewijding aan hun sport, maar ook hun liefde voor dieren, technologie en muziek. Ze bezochten samen een concert van Coldplay in Amsterdam en een MotoGP-race in Italië.

“Hij hield van snelheid. Als ik hem foto’s stuurde van mijn trainingen of de afdalingen in de Alpen, zei hij: ‘Ik zou sterven van angst!’ Maar hij vond het prachtig.”

Ook gaven ze elkaar vaak advies, hoe verschillend hun levens ook waren. Diogo worstelde met blessureleed bij Liverpool, Mathieu met kritiek en de immense druk om steeds te presteren in het veldrijden én op de weg.

“We konden elkaar begrijpen zonder dat we uit dezelfde sport kwamen. Hij wist hoe zwaar de verwachtingen zijn. Soms belden we gewoon om stil te zijn. Geen woorden nodig. Alleen weten: ik ben er.”

Het tragische ongeluk

Volgens Portugese media gebeurde het fatale ongeluk rond 6:30 uur lokale tijd. Diogo Jota was onderweg naar een liefdadigheidsevenement voor kansarme jongeren, toen zijn wagen — bestuurd door een vriend — van de weg raakte en botste tegen een vangrail. De bestuurder overleefde, Jota overleed ter plekke aan zijn verwondingen.

Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje. Liverpool FC publiceerde binnen een uur een sobere verklaring:

“We zijn diepbedroefd om het overlijden van onze geliefde speler Diogo Jota te bevestigen. Onze gedachten zijn bij zijn familie, vrienden, en iedereen die geraakt is door zijn prachtige geest en onuitwisbare glimlach.”

Mathieu van der Poel hoorde het nieuws via zijn manager, vlak voor de teambespreking van Alpecin-Deceuninck in de aanloop naar de Tour de France. Hij verliet meteen de kamer, en sprak pas later die avond met de pers.

“Ik kan me niet voorstellen dat ik hem nooit meer zie”

Tijdens een speciaal ingelast persmoment deelde Van der Poel zijn verdriet zichtbaar aangeslagen met de verzamelde media:

“Het is onwerkelijk. Ik kijk nog steeds naar mijn telefoon en verwacht dat hij iets stuurt. Een grap, een gifje, of gewoon: ‘Hoe voel je je, bro?’ Maar het blijft stil. En dat breekt me.”

Van der Poel vertelde dat ze nog maar drie weken geleden met elkaar videobelden. Diogo vroeg hem naar zijn voorbereiding voor de Tour, en beloofde dat hij zou kijken naar elke etappe.

“Hij zei: ‘Als je wint, kom ik je opwachten aan de finish, ik zweer het je.’ Ik heb zo gehuild toen ik dat filmpje weer bekeek.”

Steun uit de sportwereld

De sportwereld reageerde massaal op de dood van Jota. Niet alleen vanuit het voetbal, maar ook uit andere disciplines kwamen eerbetonen.

• Virgil van Dijk: “Een geweldige ploeggenoot en een nog beter mens. Ik ben sprakeloos.”

• Mohamed Salah: “Rust zacht, broer. We gaan je liefde, energie en grappen missen.”

• Wout van Aert: “Ik kende Diogo niet persoonlijk, maar als Mathieu zo kapot is, zegt dat alles. Mijn steun aan zijn familie en vrienden.”

Zelfs renners van andere teams gaven aan dat het verdriet van Van der Poel voelbaar was in het peloton. Tijdens de eerste etappe van de Tour werd er een minuut stilte gehouden — op verzoek van Van der Poel zelf.

Symbolisch eerbetoon in de Tour

Ondanks zijn verdriet besloot Mathieu van der Poel toch van start te gaan in de Tour de France, zij het met een symbolisch eerbetoon: hij draagt elke etappe een zwarte armband met de initialen “DJ” en het rugnummer “20”, Jota’s favoriete nummer bij Liverpool.

“Ik rijd deze Tour voor hem. Voor zijn lach. Voor zijn vriendschap. Voor zijn vertrouwen in mij.”

Tijdens de openingsrit wees Van der Poel na de finish naar de hemel en sloot kort zijn ogen, zichtbaar emotioneel. Zijn ploeggenoten omhelsden hem in stilte.

De Familie van Diogo Jota reageert

In een aangrijpende open brief aan alle fans, bedankte de familie Jota de sportwereld voor de steun. Ze noemden Van der Poel specifiek:

“Mathieu, je was voor Diogo een echte vriend. Jullie vriendschap gaf hem rust, plezier en inspiratie. Hij bewonderde je enorm. Hij was trots dat hij jouw vriend mocht zijn.”

De familie nodigde Van der Poel uit om aanwezig te zijn op de privébegrafenis in Porto, die later deze week zal plaatsvinden. Naar verluidt heeft hij al bevestigd te zullen reizen naar Portugal zodra zijn programma het toelaat.

Een leegte die blijft

Van der Poel erkent dat het verdriet nog lang zal blijven:

“Ik weet dat ik op een dag weer zal lachen. Maar vandaag, morgen… misschien volgende week, zal het pijn doen. Hij had nog zoveel te geven. Aan de wereld, aan zijn gezin, aan zijn fans. En ook aan mij. Hij was echt een broer.”

Ook gaf hij aan dat hij van plan is om een permanente stichting op te richten in Diogo’s naam, gericht op jongeren en sportkansen in achtergestelde wijken in Portugal en Nederland.

“Hij wilde altijd iets terugdoen voor de jeugd. Ik wil dat zijn droom verder leeft.”

Sport overstijgt de grenzen

Het verhaal van Diogo Jota en Mathieu van der Poel is er één dat bewijst dat echte vriendschap geen grenzen kent. Geen landsgrenzen. Geen sportgrenzen. Geen taalbarrières.

Een voetballer en een wielrenner, verbonden door wederzijds respect, humor, en menselijkheid. En nu, verbonden in rouw.

Zoals Van der Poel het zelf samenvatte:

“Diogo was een ster op het veld, maar een nog grotere ster daarbuiten. En ik zal hem missen. Elke dag.”