Mathieu van der Poel: Topfavoriet voor de Groene Trui in de Tour de France – Een Onstuitbare Strijdlust, Explosieve Kracht en Meesterlijke Tactiek in de Jacht op het Groene Heden en de Historie

Als de zomerzon brandt boven de Franse wegen en miljoenen wielerfans wereldwijd hun adem inhouden, weet iedereen dat de Tour de France meer is dan zomaar een sportevenement. Het is een spektakel vol heroïek, emotie en geschiedenis. En in dat grootse decor prijkt dit jaar opnieuw één naam fel op de favorietenlijsten voor het groen: Mathieu van der Poel.

De Nederlander, inmiddels 29 jaar, is uitgegroeid tot één van de meest veelzijdige renners van zijn generatie. Hij heeft klassiekers gewonnen, wereldtitels behaald in het veld en indruk gemaakt op het mountainbikeparcours. Maar nu lonkt er een nieuw doel: de felbegeerde groene trui van de Tour de France, symbool van sprintersheerschappij en constante regelmaat.

In dit artikel duiken we diep in Van der Poel’s kansen, zijn voorbereiding, zijn rivalen en de tactieken die hem kunnen leiden naar een nieuwe bladzijde in de Nederlandse wielergeschiedenis.

Het Mysterie en de Magie van de Groene Trui

De groene trui, of ‘maillot vert’, wordt sinds 1953 uitgereikt aan de winnaar van het puntenklassement. Waar de gele trui symbool staat voor de sterkste in het algemeen klassement, is groen het domein van sprinters en puncheurs. Het beloont consistentie: niet alleen etappezeges, maar ook tussensprints en hoge klasseringen zijn cruciaal.

Nederland kent een rijke historie in het groen, met onder anderen Erik Breukink, Jeroen Blijlevens en Robbie McEwen (die Australisch-Nederlands is) die hun stempel drukten. Maar sinds de gloriedagen van Jan Raas heeft Nederland niet meer écht een serieuze gooi gedaan naar de overwinning in het puntenklassement. Tot nu.

Mathieu van der Poel is niet zomaar een sprinter. Hij is een alleskunner die bergen kan overleven, explosief is op korte klimmetjes, en een onvergelijkbare punch bezit. Precies dat maakt hem een topfavoriet.

Van der Poel’s Evolutie: Van Fenomeen tot Groene-Jerzijager

Toen Mathieu in 2021 zijn Tour-debuut maakte, was dat direct historisch. In de tweede etappe, een lastige heuvelrit met aankomst in Mûr-de-Bretagne, pakte hij de gele trui na een magistrale solo. Niet alleen eerde hij daarmee zijn grootvader Raymond Poulidor, maar hij toonde meteen zijn veelzijdigheid.

Toch reed hij die Tour niet uit, omdat hij zich wilde voorbereiden op de Olympische Spelen op de mountainbike. Sindsdien keert hij echter elk jaar terug met nieuwe doelen en een steeds scherpere focus op de Tour.

Waar hij aanvankelijk vooral mikte op ritwinst en publiciteit, lijkt hij dit jaar meer dan ooit in te zetten op een langdurige aanwezigheid in de Tour én op het groene tricot. Zijn team Alpecin-Deceuninck heeft inmiddels een ploeg samengesteld die volledig in dienst kan rijden van zijn groene missie.

De Wapens van Van der Poel

1. Explosiviteit

Weinig renners in het peloton beschikken over zo’n explosieve versnelling als Mathieu. Of het nu gaat om een aankomst op een hellende finale, een lastige sprint na 200 kilometer, of zelfs een tussensprint voor punten: hij heeft die verwoestende punch.

Analisten wijzen erop dat Mathieu geen klassieke sprinter is die steevast de massasprints wint, maar dat hij op variabel terrein juist punten kan sprokkelen waar pure sprinters afhaken. Denk aan etappes met korte heuveltjes of technische finales waar positionering cruciaal is.

2. Tactisch inzicht

Van der Poel’s koersinzicht is uitzonderlijk. Hij weet instinctief wanneer hij moet aanvallen of juist moet wachten. Dat zag men recent nog in Milaan-San Remo, waar hij precies op het juiste moment de Poggio opstoof.

In een klassement als dat voor de groene trui, waarin consistentie telt, is dat inzicht goud waard. Hij kan inschatten welke tussensprints hij moet rijden en waar hij beter energie spaart.

3. Uithoudingsvermogen

Een Tour is lang, zwaar en slopend. Maar Mathieu heeft bewezen dat hij zelfs na zware weken nog kan schitteren. Zijn motoriek en fysiek zijn afgestemd op explosiviteit én duurvermogen. Bovendien weet hij steeds beter hoe hij zijn piekmomenten moet plannen over een driedaagse, week of zelfs een hele Tour.

Het Tactisch Spel: Hoe Win je Groen?

Wie de groene trui wil winnen, moet punten sprokkelen op twee fronten: de etappefinishes én de tussensprints. En daar ligt Van der Poel’s grote kans.

• Tussensprints: Hier kan hij vaak zijn slag slaan. In etappes waarin pure sprinters sparen voor het eindschot, kan Van der Poel relatief “gratis” punten pakken.

• Selectieve sprints: In heuvelachtige ritten sneuvelen vaak sprinters zoals Fabio Jakobsen of Dylan Groenewegen. Hier kan Van der Poel juist zijn krachten ontplooien.

• Aanvallen vanuit de vlucht: Mathieu is niet bang om in de aanval te trekken. Dat levert vaak extra punten op bij tussensprints én aan de finish.

Zijn team speelt daar slim op in. Alpecin-Deceuninck heeft met renners als Jasper Philipsen een tweesnijdend zwaard. Philipsen kan pure massasprints rijden, terwijl Van der Poel in lastigere ritten punten kan verzamelen.

Sommige kenners vragen zich af of er geen belangenconflict is tussen beide renners, maar de ploegleiding laat weten dat het plan helder is: Philipsen voor vlakke sprints, Van der Poel voor de groene trui via de allround-aanpak.

De Grootste Rivalen

Jasper Philipsen

Zijn eigen ploegmaat en de winnaar van vier etappes in 2023. Philipsen is razendsnel en pakt op vlakke dagen veel punten. Als hij alle massasprints wint, wordt hij automatisch een bedreiging.

Wout van Aert

De Belg is misschien wel Van der Poel’s grootste rivaal. Net als Mathieu is hij veelzijdig: hij kan sprinten, tijdrijden én klimmen. Wout mikt echter mogelijk ook op etappes of zelfs het klassement. Zijn programma blijft een mysterie, wat het spannend maakt.

Mads Pedersen

De Deen is constant, snel, en klimt behoorlijk goed. Hij mikt ook op de groene trui en heeft de punch om Van der Poel het vuur aan de schenen te leggen, vooral in geaccidenteerd terrein.

Bryan Coquard

Een outsider. Hij is vaak tweede, maar pakt wel veel punten door constant top-vijf te rijden. Hij kan profiteren als de grote favorieten elkaar in de gaten houden.

De Route van de Tour: Voordeel of Valstrik?

De Tour de France van dit jaar bevat een aantal etappes die perfect lijken voor Van der Poel. Vooral de tweede en derde week zitten vol lastige ritten met korte klimmetjes. Dat zijn dagen waarop de pure sprinters vaak overboord gaan.

Ook opvallend: veel finales zijn technisch, met rotondes, scherpe bochten of oplopende aankomsten. Ideaal terrein voor iemand als Mathieu, die zich perfect kan positioneren.

Maar er schuilt ook gevaar. De Tour kent dit jaar zware bergetappes. Als Van der Poel de groene trui écht wil winnen, moet hij Parijs halen. Dat betekent dat hij ook de bergen moet overleven, zelfs als hij tijd mag verliezen. Eén zware dag kan alle kansen in rook doen opgaan.

Mentale Kracht en Maturiteit

Wie Mathieu de afgelopen jaren heeft gevolgd, ziet een renner die mentaal gegroeid is. Vroeger kon hij nog wel eens teleurgesteld zijn na een mindere koers. Tegenwoordig relativeert hij meer, weet hij dat het seizoen lang is, en dat hij zich moet focussen op doelen.

Hij heeft geleerd om energie te sparen. Om soms een dag “te laten lopen” om later toe te slaan. Die maturiteit kan beslissend zijn in een langdurig klassement als dat voor de groene trui.

De Steun van Oranje

Nederland is hongerig naar nieuw succes in de Tour. Na decennia waarin vooral klassementsrenners als Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk het nationale wielerhart sneller deden kloppen, zou Van der Poel met groen een nieuwe golf van euforie ontketenen.

De NOS plant uitgebreide uitzendingen, met dagelijks analyses over Van der Poel’s positie in het puntenklassement. Ook online is hij mateloos populair: zijn social media-explosies na zeges in Vlaanderen of San Remo zijn legendarisch.

De Druk van de Naam Van der Poel

Een bijzonder aspect is de naam die Mathieu draagt. Als kleinzoon van Raymond Poulidor draagt hij de erfenis van een icoon. Poulidor stond bekend als “de eeuwige tweede” in de Tour, maar droeg zelf nooit de gele trui. Mathieu brak die vloek in 2021. Groen winnen zou een volgende historische stap zijn in het familie-epos.

Blik op de Toekomst

Of Mathieu van der Poel dit jaar daadwerkelijk de groene trui wint, zal afhangen van een complex samenspel van factoren: route, rivalen, vorm, gezondheid en tactiek.

Maar één ding is zeker: hij is er dichterbij dan ooit. Zijn mix van kracht, inzicht, en onverzettelijke wil maken hem een unieke kanshebber. En mocht het dit jaar niet lukken, dan zal hij het ongetwijfeld opnieuw proberen. Want dat typeert Van der Poel misschien wel het meest: hij blijft zoeken naar nieuwe uitdagingen, nieuwe koersen, nieuwe truien.

Conclusie: Een Historisch Groene Droom?

De groene trui is misschien wel de meest ondergewaardeerde trui in het wielrennen. Het vereist sprintersbenen én klimmerslongen, explosiviteit én uithoudingsvermogen, en een tactisch brein dat constant wikt en weegt.

Mathieu van der Poel bezit al die eigenschappen. De komende Tour zou weleens het podium kunnen zijn waarop hij dit bewijst. Mocht hij slagen, dan treedt hij toe tot een select gezelschap en voegt hij een nieuw hoofdstuk toe aan zijn toch al indrukwekkende palmares.

Eén ding weten we nu al zeker: deze zomer gaat Nederland, en misschien wel de hele wielerwereld, weer massaal voor de buis zitten. Op zoek naar dat ene magische beeld: Mathieu van der Poel, in groen, op het podium in Parijs.

En wie weet… misschien horen we dan een trotse stem in het publiek roepen:

“Hij heeft het toch maar mooi geflikt, die jongen van Poulidor.”