“Hij is de Toekomst van Ons Team, en Mathieu van der Poel Ziet het Ook”—Christoph Roodhooft Uit Zijn Hart over het Jonge Talent dat Alpecin-Deceuninck Doet Dromen van een Nieuw Tijdperk, en Prijst Mathieu’s Stilzwijgende Mentorschap en Onwankelbaar Geloof in zijn Jonge Ploegmaat
In de wereld van het professionele wielrennen worden kampioenen geboren, maar legendes worden gevormd in de schaduw van het peloton, in de eenzaamheid van de trainingen, in de stilte van een klim waar niemand kijkt. En soms—heel soms—wordt er een ster geboren die niet alleen zijn eigen koers fietst, maar ook het pad verlicht voor zij die na hem komen. Zo’n moment is nu aangebroken bij Alpecin-Deceuninck.
Christoph Roodhooft, de gepassioneerde en toegewijde teambaas van het Belgische WorldTeam, liet zich recent uit in een interview waarin hij niet alleen zijn bewondering uitsprak voor Mathieu van der Poel, het vlaggenschip van zijn ploeg, maar ook een verrassend openhartige lofzang zong over een jonge renner binnen het team, die volgens hem klaar is om de fakkel over te nemen.
Wie deze renner precies is, wil Roodhooft niet direct benoemen—een tactische beslissing, wellicht om de druk te verminderen—maar zijn woorden zijn duidelijk: “Hij heeft alles wat nodig is om een grote van de nieuwe generatie te worden. En wat het nog specialer maakt: Mathieu van der Poel ziet dat ook. Hij voelt het, hij begeleidt hem, zonder er veel woorden aan vuil te maken. Dat is pure klasse.”
Een Nieuwe Generatie onder de Vleugels van een Kampioen
Bij Alpecin-Deceuninck draait alles om visie en vertrouwen. In een tijdperk waarin ploegen vaak draaien op budgetten, technologische snufjes en commerciële belangen, onderscheidt deze ploeg zich door de menselijke factor centraal te stellen. En dat begint bij de relatie tussen ervaren renners en jong talent.
Mathieu van der Poel, vijfvoudig wereldkampioen in het veldrijden, winnaar van de Ronde van Vlaanderen en Milaan-San Remo, is al jaren het gezicht van het team. Maar volgens insiders is hij ook achter de schermen een mentor geworden. “Mathieu is niet iemand die speeches geeft in de bus,” vertelt Roodhooft. “Maar als hij iets zegt, luistert iedereen. En vooral die jonge gast—die zuigt alles op. Alsof hij weet dat hij iets bijzonders leert.”
In trainingskampen in Calpe, op hoogtestages in de Sierra Nevada, en zelfs tijdens de klassiekers is het opgevallen hoe de jonge renner steeds vaker in het wiel van Van der Poel rijdt. “Niet alleen letterlijk,” zegt een ploegmaat. “Maar ook figuurlijk. Hij volgt zijn voorbeeld, zijn discipline, zijn manier van denken.”
De Stilte voor de Storm
Het is een bekend patroon in de wielerwereld: de grote sterren trekken de aandacht, maar het zijn de jonge wolven die zich in stilte voorbereiden op hun moment. Zo ook bij Alpecin-Deceuninck. Terwijl de ogen van de wereld gericht zijn op Van der Poel, ziet de ploegleiding hoe een nieuwe kracht zich aandient. Iemand die niet alleen over brute kracht beschikt, maar ook over koersinzicht, rust en honger naar meer.
“Hij komt eraan,” zegt Roodhooft. “We merken het aan alles. Zijn wattages, zijn herstelvermogen, maar vooral zijn mentale groei. En als je ziet hoe Mathieu hem benadert, hoe hij af en toe even met hem praat na een koers, of een kleine aanwijzing geeft… dat is van onschatbare waarde.”
Van der Poel zelf blijft bescheiden. “Ik doe gewoon wat ik kan. Als iemand iets leert van hoe ik koers, dan is dat mooi. Maar iedereen moet zijn eigen weg vinden.”
Toch is het duidelijk dat de band tussen de twee bijzonder is. Op social media verschijnen af en toe foto’s van gezamenlijke trainingen. In interviews valt op hoe vaak de jonge renner Van der Poel noemt als inspiratiebron. “Hij is een kampioen zonder kapsones,” zei hij onlangs. “Als je in zijn wiel mag rijden, leer je elke dag bij.”
Een Erfenis in Opbouw
Wat deze dynamiek zo uniek maakt, is dat het niet gaat om rivaliteit, maar om erfenis. Van der Poel is pas 30, maar hij beseft dat zijn dagen als absolute topper niet eeuwig duren. “Je kunt niet eeuwig winnen,” zei hij eerder dit jaar na Parijs-Roubaix. “Maar als je iets kunt nalaten—een mentaliteit, een cultuur—dan heb je als renner echt impact gehad.”
Volgens Roodhooft is dat precies wat er nu gebeurt. “Mathieu bouwt, bewust of onbewust, aan zijn nalatenschap binnen het team. En deze jongen is daar een cruciaal onderdeel van. Hij absorbeert alles. Zijn nederigheid, zijn intensiteit, zijn respect voor de koers. Dat kun je niet trainen, dat moet je voelen.”
Het is die ongrijpbare combinatie van talent, leergierigheid en karakter die maakt dat Alpecin-Deceuninck zo gelooft in zijn jonge renner. “We leggen geen druk,” benadrukt Roodhooft. “Maar we bereiden wel alles voor. Zodat, als zijn moment komt, hij klaar is. En geloof me: dat moment komt sneller dan velen denken.”
Van Belofte naar Leider
In de interne structuur van het team wordt er al op geanticipeerd. Er is een speciaal begeleidingstraject opgezet. Oud-renners als Roy Curvers en Marcel Meisen worden betrokken als mentoren. Er wordt gewerkt met sportpsychologen, voedingsdeskundigen en biomechanische experts om het maximale uit zijn potentieel te halen.
“Maar het mooiste,” zegt Roodhooft, “is dat hij niet opschept. Hij vraagt, hij luistert, hij eert de traditie. En Mathieu ziet dat. Hij zou het zeggen als het anders was.”
Er zijn al momenten geweest waarop de jonge renner mocht meesprinten, mee in de kopgroep rijden, of zelfs de vrijheid kreeg om voor eigen kans te gaan. “Dat Mathieu hem dat gunt, zegt alles,” aldus een ploegleider. “Dat is niet vanzelfsprekend. Maar hij ziet zichzelf misschien een beetje in hem.”
De Onzichtbare Hand van een Kampioen
Het is vaak achteraf dat we de grote lijnen zien. Als Mathieu van der Poel over een paar jaar stopt, zullen we waarschijnlijk pas echt begrijpen hoeveel impact hij heeft gehad op de generatie na hem. Niet alleen met overwinningen, maar met de manier waarop hij anderen hielp groeien.
“Dat is leiderschap,” zegt Roodhooft. “Niet de luidste zijn, maar de betrouwbaarste. Niet commanderen, maar inspireren. En dat doet Mathieu.”
En voor de jonge renner in kwestie? Die blijft voorlopig hard werken, leren, stilletjes groeien. Maar met de wetenschap dat hij niet alleen een ploeg achter zich heeft, maar ook een mentor—een kampioen—die in hem gelooft.
De Toekomst is Nu
Wat de komende seizoenen zullen brengen, weet niemand. Misschien een doorbraak in een klassieker, misschien een podiumplek in een rittenkoers, of misschien een onverwachte zege in een sprintetappe. Maar één ding is zeker: bij Alpecin-Deceuninck is er iets bijzonders aan het gebeuren.
Een nieuwe leider staat op. En hij doet dat met respect, met kracht, en met de zegen van de man die de weg voor hem heeft geplaveid.
Zoals Roodhooft het verwoordde:
“Mathieu van der Poel blijft ons boegbeeld. Maar als hij straks afzwaait, kunnen we met gerust hart zeggen: we zijn klaar voor wat komt. Dankzij hem. En dankzij de jongen die elke dag iets meer Mathieu wordt—op zijn eigen manier.”
Einde.
