Tegen Alle Verwachtingen in en Ondanks Van der Poels Meedogenloze Aanvallen, Wint Jonge Sensatie Romeo een Adembenemende Derde Etappe in de Critérium du Dauphiné—Pakt de Gele Trui met Jeugdige Brille, Onverschrokken Tactiek en Onverzettelijke Kracht die het Peloton Verbijsterde
De derde etappe van de Critérium du Dauphiné 2025 zal de geschiedenisboeken ingaan als een zeldzaam wielermoment waarin het oude strijdplan van brute kracht en ervaring werd getrotseerd door de jeugdige lef en verfijnde strategie van een rijzende ster. In een scenario dat zelfs de meest fantasierijke wielerscenaristen niet hadden durven voorspellen, slaagde de jonge Fransman Théo Romeo erin om niet alleen de etappe te winnen, maar ook de prestigieuze gele trui over te nemen—en dat alles terwijl hij de nietsontziende aanvallen van Mathieu van der Poel wist te weerstaan.
De Etappe: Een Kolfje naar Van der Poels Hand—Tot Romeo zich Melde
Etappe 3 begon in Cours en eindigde 181 kilometer verderop in Belley, met onderweg drie gecategoriseerde beklimmingen en een verraderlijk steile slotfase. Al voor de start werd deze rit gezien als een kans voor puncheurs en aanvallers—een terrein waarop Mathieu van der Poel doorgaans floreert. De Nederlandse kampioen, in topvorm na een dominante prestatie in de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik, was zonder twijfel de te kloppen man.
Vanaf de eerste kilometers dicteerde Van der Poels team, Alpecin–Deceuninck, het tempo. Ze lieten geen vroege ontsnapping echt wegrijden en hielden het peloton onder hoge druk. Op de Col de la Chambotte was het Van der Poel zelf die het vuur op de lont stak met een eerste aanval, waarmee hij het peloton uit elkaar trok. Alleen de sterksten konden volgen: Pogačar, Vingegaard, Evenepoel, en daar—onverwacht maar onverschrokken—was ook Théo Romeo.
Wie is Théo Romeo?
Voor de meeste wielervolgers buiten Frankrijk was de naam Théo Romeo tot voor kort geen begrip. De 21-jarige klimmer uit de Provence, die dit jaar zijn debuutseizoen rijdt bij Groupama-FDJ, stond bekend als een veelbelovende renner met een indrukwekkende motor en een scherp koersinzicht, maar nog zonder grote resultaten. Zijn prestaties in de Tour de l’Avenir en de Ronde van de Toekomst waren al veelbelovend, maar niemand had verwacht dat hij in een WorldTour-koers met zoveel sterren op de startlijst meteen zijn stempel zou drukken.
Toch liet Romeo in de tweede etappe al iets zien: hij eindigde als zesde na een bergop sprint, waarbij hij kalm en gecontroleerd reed in het spoor van de favorieten. Wat toen nog als voorzichtig verkennen werd gezien, bleek de voorbode van een daverende explosie.
De Finale: De Jacht van Van der Poel, de Koelbloedigheid van Romeo
Na Van der Poels tweede aanval op 30 kilometer van de meet, bleef er slechts een elitegroep van zeven renners over. De Nederlander ging nogmaals, op de steile binnenbochten van de Mont du Chat, en alleen Romeo wist met een onverwacht gemak te volgen. De camera’s zoomden in op hun gezichten: Van der Poel grimassend, duwend en trekkend aan zijn stuur; Romeo kalm, ogenschijnlijk zonder vrees, zijn ademhaling gelijkmatig, zijn blik gefocust.
“Het leek alsof hij op een zondagsrit was,” zei voormalig Tourwinnaar Cadel Evans in de live-uitzending. “Als dit een voorbode is van wat deze jongen kan, dan kijkt de wielerwereld vandaag naar een nieuwe ster.”
Op het vlakke na de klim probeerde Van der Poel de jonge Fransman te lossen met tempowisselingen en korte demarrages, maar Romeo gaf geen krimp. En toen, op drie kilometer van de finish, keerde het spel: Romeo plaatste zelf een versnelling. Eén keer kijken over zijn schouder, en weg was hij. Van der Poel kon niet volgen. Zijn benen leken plots leeg, zijn gezichtsuitdrukking verraadde zowel verbazing als bewondering.
De Finish: Een Nieuwe Held Wordt Geboren
Romeo reed solo richting Belley, zijn cadans perfect, zijn bovenlichaam stil. Het publiek langs de weg kon zijn ogen nauwelijks geloven. Een jonge Fransman, die een van de grootste namen in het wielrennen had afgeschud, op weg naar zijn eerste profzege én de gele trui? Het leek te mooi om waar te zijn, maar het gebeurde echt.
Met een krachtige vuist in de lucht en een bescheiden glimlach op het gezicht passeerde Romeo de finishlijn. Hij viel direct daarna in de armen van zijn ploegleider, Marc Madiot, die zichtbaar geëmotioneerd was. “Dit is een moment dat je maar één keer in je carrière meemaakt,” zei Madiot later. “Niet alleen de overwinning, maar de manier waarop. Tegen Van der Poel. Op zo’n parcours. Dit is historisch.”
De Gele Trui: Van Onbekende naar Leider
Naast de etappezege mocht Romeo ook het geel aantrekken. In het algemeen klassement heeft hij nu een voorsprong van 12 seconden op Van der Poel en 18 op Pogačar. In een koers als de Dauphiné, waar elke seconde telt en waar het klassement meestal wordt beslist in de laatste bergetappes, is het leiderschap van Romeo een indicatie van zijn serieuze intenties.
“Ik weet niet of ik het geel kan behouden,” zei Romeo bescheiden na afloop. “Maar vandaag heb ik alles gegeven, en ik ben ongelooflijk trots. Van der Poel is een renner die ik altijd bewonderd heb. Dat ik hem vandaag heb kunnen volgen—en zelfs verslaan—is nog moeilijk te bevatten.”
Reactie van Van der Poel: Sportief en Geïnteresseerd
Mathieu van der Poel toonde zich na afloop sportief. “Ik heb alles geprobeerd,” zei hij. “Romeo reed sterk. Ik had verwacht dat iemand als Pogačar of Evenepoel zou reageren, maar deze jongen was indrukwekkend. Hij verdient het.”
De Nederlander werd ook gevraagd of hij de jonge Fransman kende. “Eerlijk? Ik had zijn naam wel eens gehoord, maar ik wist niet dat hij zó goed was. Dit zal zeker niet zijn laatste overwinning zijn.”
De Impact: Een Nieuwe Franse Hoop
Frankrijk heeft al jaren reikhalzend uitgekeken naar een nieuwe renner die het grote publiek kan enthousiasmeren en het wielerlandschap kan veroveren. Thibaut Pinot, Romain Bardet en Julian Alaphilippe kwamen dichtbij, maar de laatste Franse Tourwinnaar blijft Bernard Hinault in 1985. De opkomst van Romeo is nog pril, maar het potentieel is onmiskenbaar.
In de Franse pers wordt al gesproken over een “renaissance du cyclisme français”. L’Équipe wijdde zijn voorpagina aan Romeo met de kop: “La naissance d’un géant?” De publieke opinie is dolenthousiast. “Hij heeft de uitstraling van een bescheiden jongen, maar de benen van een kampioen,” schreef columnist Jérôme Aubert.
Wat Volgt: De Test van de Bergetappes
De komende dagen worden cruciaal. Etappe 5 en 6 bevatten serieuze bergpassen waaronder de Col de la Madeleine en de Col du Granier. Het is daar dat Romeo’s echte klimmerskwaliteiten op de proef gesteld zullen worden. Kan hij standhouden tegen bewezen kampioenen als Vingegaard en Pogačar? Of was dit een eendagsvlieg die boven zijn niveau vloog?
Zijn ploeg heeft al aangegeven dat ze geen druk op hem zullen leggen. “Hij is jong, en alles wat hij nu doet is bonus,” aldus Madiot. “We gaan hem beschermen, maar we gaan hem ook laten genieten.”
Een Nieuwe Generatie Dient Zich Aan
De overwinning van Romeo past binnen een bredere trend in het wielrennen: de opkomst van jonge, onbevreesde talenten die niet wachten tot hun tijd komt, maar die meteen toeslaan. Denk aan Evenepoel, Ayuso, Martínez, en nu dus ook Romeo. Ze laten zien dat respect voor namen en palmares belangrijk is, maar niet bepalend. In koers gelden alleen benen, instinct en lef.
Slotwoord: Een Etappe Voor de Geschiedenisboeken
De derde etappe van de Dauphiné 2025 was niet zomaar een ritje in de aanloop naar de Tour de France. Het was een demonstratie van talent, tactiek en timing. Théo Romeo schreef er zijn naam in hoofdletters bij, niet als voetnoot, maar als hoofdrolspeler. Hij versloeg een van de allergrootsten en deed dat met klasse, stijl en zonder branie.
Of hij het geel zal behouden of niet, is bijna bijzaak. Wat telt is wat hij vandaag liet zien: dat de toekomst van het wielrennen niet alleen veilig is, maar veelbelovend, spannend en adembenemend mooi.
