Italianen bekritiseren passieve Belgen nadat gevreesde Van der Poel wegreed: “Zonder ons hadden ze het gered”
Tijdens de Europese Kampioenschappen wielrennen in België ontstond een controverse na de weergaloze solo-aanval van Mathieu van der Poel. De Italiaanse ploeg sprak hun frustratie uit over de manier waarop de Belgen de race hadden aangepakt. Na afloop van de koers lieten de Italianen duidelijk weten dat zij vonden dat de Belgen passief reden, wat volgens hen een beslissende factor was in het succes van Van der Poel. “Zonder ons hadden ze het gered,” klonk het vanuit het Italiaanse kamp, verwijzend naar hun inspanningen om het gat te dichten met de ontketende Nederlander.
### **Van der Poel’s briljante aanval**
Het Europese Kampioenschap op de weg beloofde een intense strijd te worden tussen de topfavorieten, waaronder Wout van Aert en Mathieu van der Poel. De koers, gehouden op Belgische bodem, was een thuiswedstrijd voor de Belgen, die hun hoop hadden gevestigd op Van Aert om de titel binnen te halen. Met sterke ploegen aan de start, waaronder Italië, Nederland, en België, leek het een tactisch steekspel te worden.
De race verliep echter anders dan velen hadden verwacht. Toen Van der Poel op een cruciaal moment in de koers wegreed, was het meteen duidelijk dat hij een serieuze kans had om de overwinning binnen te halen. Van der Poel, een renner die bekendstaat om zijn explosieve aanvallen en ongelooflijke uithoudingsvermogen, liet zijn concurrenten achter in verbazing. De Nederlandse kampioen ging solo op avontuur en ondanks pogingen van de achtervolgende groep om het gat te dichten, slaagde niemand erin hem terug te halen.
### **Italië neemt het initiatief**
Naarmate de kilometers verstreken en het besef doordrong dat Van der Poel op weg was naar een mogelijke solozege, probeerde de Italiaanse ploeg het heft in handen te nemen. De Italianen, met sterke renners zoals Matteo Trentin en Andrea Bagioli, waren vastbesloten om te voorkomen dat de Nederlander met de overwinning zou wegrijden. Zij probeerden het tempo in de achtervolgende groep op te voeren, maar merkten al snel dat de samenwerking niet optimaal was.
Volgens de Italianen lag het grootste probleem bij de Belgen, die te afwachtend en passief reden. Waar Van Aert voor de race nog als de grote favoriet werd beschouwd, leek de Belgische ploeg niet in staat om de controle te houden op de beslissende momenten. De Italianen klaagden dat de Belgen geen initiatief namen om samen te werken in de achtervolging op Van der Poel, wat cruciaal bleek in de uitkomst van de koers.
### **De passiviteit van de Belgen: een strategische fout?**
Na de race was er veel kritiek op de Belgische ploegleiding en hun aanpak tijdens de finale van de wedstrijd. Van Aert, die normaal gesproken wordt beschouwd als een van de sterkste renners in dit soort finales, slaagde er niet in om een actieve rol te spelen in de achtervolging op Van der Poel. Terwijl de Italianen probeerden het gat te dichten, leek het alsof de Belgen terughoudend waren om zich volledig in te zetten. Dit leidde tot frustratie bij de andere ploegen, vooral bij de Italianen, die voelden dat zij alleen de last van de achtervolging droegen.
Matteo Trentin, een ervaren Italiaans renner, liet na afloop van de race duidelijk blijken dat hij vond dat de Belgen te veel hadden gerekend op de sterkte van Van Aert. “Ze vertrouwden te veel op Van Aert, maar wielrennen is een teamsport,” zei Trentin. “Als ze eerder hadden samengewerkt en verantwoordelijkheid hadden genomen, hadden we misschien een kans gehad om Van der Poel terug te halen.”
De Belgen daarentegen verweerden zich door te stellen dat het tempo in de achtervolging te hoog lag en dat de Italiaanse ploeg zelf ook niet altijd consistent genoeg was. “Het is makkelijk om met de vinger te wijzen, maar iedereen moet in de spiegel kijken,” zei een Belgische ploegleider. “We hebben gedaan wat we konden, maar Van der Poel was simpelweg te sterk vandaag.”
### **Tactische misrekening of onmacht?**
Verschillende analisten wezen erop dat de passieve houding van de Belgen wellicht voortkwam uit een tactische misrekening. Van Aert, die eerder in het seizoen al moeite had om de vorm te vinden waarmee hij de grote klassiekers kon winnen, leek niet in staat om op het juiste moment te reageren op de aanval van Van der Poel. De Belgen zouden hebben gehoopt op een meer gecontroleerde finale waarin Van Aert kon rekenen op zijn sprintcapaciteiten, maar de explosiviteit van Van der Poel liet hen geen tijd om hun strategie aan te passen.
De vraag blijft of de Belgen simpelweg niet in staat waren om te reageren op het geweld van Van der Poel, of dat ze echt tactisch faalden door te veel te rekenen op hun kopman. Wat wel duidelijk is, is dat de Italianen zich allesbehalve tevreden toonden over de samenwerking in de achtervolging. “Zonder ons hadden ze het nooit gered,” klonk het fel vanuit het Italiaanse kamp. “Wij probeerden alles om terug te komen, maar zonder echte hulp van de andere ploegen was het een verloren strijd.”
### **Van der Poel’s onstuitbare vorm**
Hoewel de kritiek op de Belgen na de race veel aandacht kreeg, kan niemand ontkennen dat de overwinning van Van der Poel vooral te danken was aan zijn eigen klasse. De Nederlander, die bekendstaat om zijn vermogen om grote solo-inspanningen vol te houden, koos zijn moment perfect en reed de rest van het peloton op indrukwekkende wijze los. Zijn formidabele prestatie in de Europese Kampioenschappen was een bevestiging van zijn status als een van de beste renners van zijn generatie.
De Nederlandse pers sprak vol lof over Van der Poel’s overwinning en noemde zijn solo-aanval “episch” en “legendarisch”. Voor de concurrentie, waaronder de Belgen en Italianen, bleef er weinig anders over dan bewondering te tonen voor zijn prestatie, ondanks de onderlinge kritiek op de tactische fouten.
Een gemiste kans voor de Belgen?
De Europese Kampioenschappen van 2024 zullen de geschiedenis ingaan als een race waarin Mathieu van der Poel opnieuw zijn stempel drukte op het wielrennen. Zijn solo-aanval, gecombineerd met de passiviteit van de Belgen en de inspanningen van de Italianen, zorgde voor een interessante dynamiek die uiteindelijk leidde tot een indrukwekkende overwinning.
Voor de Belgen blijft de vraag of ze meer hadden kunnen doen om de aanval van Van der Poel te neutraliseren. Hoewel ze verdedigden dat Van der Poel simpelweg te sterk was, zullen er ongetwijfeld lessen worden getrokken uit deze race. Voor de Italianen, die zich actief mengden in de achtervolging, blijft de frustratie dat hun inspanningen niet werden beloond met een betere samenwerking van de andere ploegen.
Eén ding is zeker: deze editie van de Europese Kampioenschappen zal nog lang blijven nazinderen, niet alleen vanwege de geweldige prestatie van Van der Poel, maar ook vanwege de tactische keuzes die leidden tot zijn overwinning.
