**Roger De Vlaeminck over Mathieu van der Poel: ‘Hij kan niet tijdrijden, niet bergop en niet sprinten’**
Mathieu van der Poel is zonder twijfel een van de meest getalenteerde en veelzijdige wielrenners van zijn generatie. Op 30-jarige leeftijd heeft hij een indrukwekkend palmares opgebouwd dat velen versteld doet staan. Zijn vermogen om te domineren in verschillende disciplines – van veldrijden tot wegwielrennen en mountainbiken – maakt hem uniek in de moderne wielersport. Toch blijven er kritische stemmen die aangeven dat de Nederlander nog niet de volledige breedte van zijn potentieel heeft benut. Een van die stemmen is Roger De Vlaeminck, een legendarische Belgische wielrenner en viermaal winnaar van de Ronde van Vlaanderen. In een recent interview uitte De Vlaeminck zijn mening over Van der Poel en de vraag of hij ooit de status van een complete wielrenner kan bereiken die de grote koerswinnaars van weleer definiëren.
Het profiel van Mathieu van der Poel
Mathieu van der Poel is een uitzonderlijke atleet. Zijn explosiviteit, technische vaardigheden, kracht en natuurlijke talent zorgen ervoor dat hij in de meeste wedstrijden opvalt en vaak als favoriet aan de start verschijnt. Zijn palmares is ronduit fenomenaal. Hij behaalde onder meer de overwinning in de Amstel Gold Race, meerdere etappezeges in grote rondes, en werd wereldkampioen veldrijden. Zijn veelzijdigheid is zeldzaam en dat maakt hem een van de meest besproken en bewonderde renners van de moderne tijd.
Daarnaast heeft Van der Poel bewezen dat hij in staat is om te winnen in een breed scala van koersen: eendaagse klassiekers, korte etappekoersen, veldritten en mountainbikewedstrijden. Zijn explosieve kracht en technische vaardigheden zorgen ervoor dat hij in de laatste kilometers vaak de overhand heeft. Maar ondanks zijn indrukwekkende prestaties, blijven er vragen over zijn volledige veelzijdigheid en of hij in staat zal zijn om zich te meten met de absolute groten in de wielergeschiedenis, vooral in de grote rondes en de langzamere, meer strategische wedstrijden.
Roger De Vlaeminck: een wielerlegende met strenge criteria
Roger De Vlaeminck, wiens carrière zich vooral afspeelde in de jaren 1970 en begin jaren 1980, wordt beschouwd als een van de grootste klassiekerspecialisten aller tijden. Met vier overwinningen in de Ronde van Vlaanderen en drie in Parijs-Roubaix, vertegenwoordigt hij een soort ultieme wielerideaal. Zijn ervaring en kennis van de koerswereld geven hem een gezaghebbende stem in deze discussie. De Vlaeminck staat bekend om zijn analytische kijk op wielrennen en zijn strikte criteria voor wat een volledige renner moet kunnen. Volgens hem moeten topwielrenners beschikken over een breed scala aan vaardigheden.
De Vlaeminck, die zelf bekend stond om zijn veelzijdigheid en strijdvaardigheid, gelooft dat wielrennen tegenwoordig te zeer gericht is op specialisatie. Naar zijn mening moeten de renners niet alleen explosief zijn, maar ook klimmen, tijdrijden en sprinten. Hij stelt dat Van der Poel, ondanks zijn veelzijdigheid, nog tekorten vertoont op bepaalde gebieden.
‘Hij kan niet tijdrijden, niet bergop en niet sprinten’ — de kritiek van De Vlaeminck
In een recent interview stelde De Vlaeminck dat Mathieu van der Poel nog niet aan de kwalificaties voldoet om de grote renner te worden die hij zou kunnen zijn. Volgens hem ontbreken er essentiële vaardigheden in Van der Poel’s arsenaal.
> “Hij kan niet tijdrijden, niet bergop en niet sprinten,” aldus De Vlaeminck. “Dat zijn drie belangrijke pijlers voor de absolute top. Zonder die vaardigheden wordt het moeilijk om de grote rondes te winnen en consistent te blijven in de meest veeleisende koersen.”
Hij voegde eraan toe dat Van der Poel zich vooral richt op korte, explosieve koersen en klassiekers, en dat hij nog moet werken aan een meer allround profiel. De Vlaeminck benadrukt dat wielrennen tegenwoordig een sport is waarin veelzijdigheid en strategisch inzicht essentieel zijn, niet alleen explosiviteit en pure kracht.
Het belang van tijdrijden, bergop en sprinten
De Vlaeminck’s kritiek richt zich op de zogenaamde ‘drie-eenheid’ die volgens hem nodig is om een echte allround kampioen te worden.
– **Tijdrijden:** Een goede tijdrijder kan tijd winnen op de concurrentie en zodoende in het algemeen klassement meestrijden. Het is een discipline die veel kracht en uithoudingsvermogen vereist, en die Van der Poel nog niet volledig beheerst. Zijn beperkte prestaties in de tijdritten worden door velen gezien als een zwaktepunt.
– **Bergop:** Klimvaardigheden maken het mogelijk om in de bergen mee te doen voor de overwinning in grote ronde’s en in de bergetappes. Van der Poel heeft beperkte klimcapaciteiten, wat volgens De Vlaeminck een beperking is voor het winnen van de grote ronde’s zoals de Tour, Giro of Vuelta.
– **Sprinten:** Een sterke sprinter kan in de eindsprint de overwinning binnenhalen, wat vooral belangrijk is in de klassiekers en etappekoersen. Hoewel Van der Poel in het verleden indrukwekkende eindsprints heeft laten zien, wordt hij niet beschouwd als een pure sprinter in de traditionele betekenis. Zijn sprintcapaciteiten worden vooral ingezet in korte, explosieve situaties.
Volgens De Vlaeminck is het ontbreken van deze vaardigheden een reden waarom Van der Poel nog niet op hetzelfde niveau staat als de grote renners uit het verleden, die uitblonken in meerdere disciplines en daarmee de titel van ‘allround kampioen’ verdienden.
De evolutie van wielrennen en de rol van veelzijdigheid
Het is belangrijk om te beseffen dat de wielerwereld in de afgelopen decennia sterk is veranderd. Waar vroeger specialisten de toon zetten, eisen moderne koersen een meer complete aanpak. Grote rondes zoals de Tour de France, Giro d’Italia en Vuelta a España vragen van renners dat ze in alle aspecten uitmuntend zijn. De grote ronde’s zijn niet langer louter pure klimmers of sprinters, maar veeleisende evenementen waar strategisch inzicht, uithoudingsvermogen en veelzijdigheid essentieel zijn.
De Vlaeminck erkent deze evolutie, maar gelooft dat Van der Poel nog stappen moet zetten om echt een allround klassementrenner te worden. Het is geen toeval dat de grootste renners uit de geschiedenis, zoals Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain, uitblonken in meerdere disciplines en de volledige breedte van hun kunnen konden tonen.
Kan Van der Poel zich ontwikkelen?
Ondanks zijn kritische woorden gelooft De Vlaeminck dat Van der Poel de capaciteit heeft om zich verder te ontwikkelen. Hij wijst bijvoorbeeld op de recente verbeteringen in de tijdrijders van de wielerwereld, en op de mogelijkheid dat Van der Poel zijn klimvermogen kan versterken met gerichte training.
De vraag blijft echter of Van der Poel bereid is om de noodzakelijke stappen te zetten en zijn veelzijdigheid verder uit te diepen. Het is geen geheim dat de Nederlander zich vooral heeft gericht op het winnen van klassiekers en korte eendaagse koersen, waar zijn explosiviteit en technische vaardigheden perfect tot hun recht komen. Maar de grote ronde’s en meer strategisch ingestelde wedstrijden vragen andere vaardigheden en een meer uitgebalanceerd profiel.
Het pad naar de volledige renner
Voor Van der Poel ligt de uitdaging in het uitbreiden van zijn vaardighedenpakket. Het ontwikkelen van een degelijke tijdrittechniek, het versterken van zijn klimcapaciteiten en het verbeteren van zijn sprint in verschillende situaties zijn cruciaal om te groeien naar een meer complete renner.
Hij zou bijvoorbeeld kunnen investeren in professioneel tijdrijden, waar grote renners zoals Tony Martin en Tom Dumoulin zich hebben onderscheiden. Ook het intensiveren van klimtrainingen en het verbeteren van zijn vermogen om te sprinten in lastige situaties kunnen hem helpen om zich te meten met de groten.
Daarnaast zal hij ook moeten werken aan zijn strategisch inzicht en tactiek, om in de grote rondes en lange meerdaagse koersen niet alleen op explosiviteit te vertrouwen, maar ook op slimme koerskeuzes en uithoudingsvermogen.
Conclusie: Van der Poel’s potentieel en de weg vooruit
De woorden van Roger De Vlaeminck vormen een kritische, maar niet per definitie afwijzende kijk op de carrière van Mathieu van der Poel. Het onderstreept de hoge eisen die de absolute top van het wielrennen stelt aan haar renners. Voor Van der Poel ligt de grote uitdaging in het uitbreiden van zijn vaardighedenpakket, zodat hij niet alleen in korte, explosieve koersen kan domineren, maar ook in de grote ronde’s en de lange, zware klassiekers.
Of hij de komende jaren de kritiek van De Vlaeminck kan weerleggen en zich kan ontwikkelen tot een volledig uitgeruste wielerlegende, zal de tijd leren. Eén ding is zeker: Mathieu van der Poel blijft een uitzonderlijke sporter met het potentieel om nieuwe normen te stellen in de wielerwereld. Het wordt interessant om te zien hoe hij zich zal aanpassen, groeien en evolueren in de komende seizoenen.
Reflectie op de wielercultuur en de toekomst
De discussie tussen De Vlaeminck en Van der Poel weerspiegelt ook de bredere context van wielercultuur en de verwachtingen die bestaan rond de topatleten. In een tijd waarin de sport steeds professioneler en competitiever wordt, lijkt de lat hoger te liggen dan ooit tevoren. Het is niet genoeg om uit te blinken in één of twee disciplines; de grote kampioenen worden geëvalueerd op hun volledige palmares en hun vermogen om te overleven en te domineren in de meest uiteenlopende omstandigheden.
Voor Mathieu van der Poel betekent dit dat hij niet alleen moet blijven vertrouwen op zijn natuurlijke talent en explosiviteit, maar ook moet investeren in het ontwikkelen van vaardigheden die misschien niet onmiddellijk zichtbaar zijn, zoals tijdrijden en klimvermogen. Alleen zo kan hij zijn volledige potentieel benutten en zich meten met de groten uit de geschiedenis.
De toekomst van Mathieu van der Poel hangt af van zijn bereidheid om zichzelf uit te dagen, nieuwe vaardigheden te ontwikkelen en strategisch te groeien als wielrenner. De woorden van Roger De Vlaeminck dienen als een wijze herinnering dat veelzijdigheid, consistentie en strategisch inzicht net zo belangrijk zijn als explosieve kracht en technische vaardigheid. Wie weet, misschien zal Van der Poel, door deze kritieken ter harte te nemen en gericht te werken aan zijn zwakke punten, uiteindelijk de volledige wielerlegende worden die men in hem ziet.
