Eddy Merckx: “Mathieu van der Poel is meer dan een sportman — hij is een fenomeen, een leider, en het levende bewijs dat de toekomst van het wielrennen in goede handen is”
Door de jaren heen heeft Mathieu van der Poel niet alleen de wereld van het wielrennen veroverd, maar ook de harten van miljoenen fans wereldwijd. Van de modderige crossvelden tot de glinsterende kasseien van Parijs-Roubaix, van de explosieve demarrages in de Ronde van Vlaanderen tot zijn adembenemende regenboogmomenten op het WK: Van der Poel heeft keer op keer bewezen dat hij niet zomaar een sportman is, maar een zeldzaam talent dat sport overstijgt.
Zelfs Eddy Merckx, de man die bekendstaat als “De Kannibaal” en door velen beschouwd wordt als de grootste wielrenner aller tijden, liet zich onlangs lovend uit over de Nederlandse alleskunner. “Mathieu is anders,” zei Merckx met bewondering in zijn stem. “Hij rijdt niet alleen om te winnen, hij rijdt om te inspireren. Hij is het bewijs dat passie en discipline kunnen samengaan, dat sport meer kan zijn dan alleen competitie — het kan kunst zijn.”
De evolutie van een fenomeen
Mathieu van der Poel is de belichaming van veelzijdigheid. Waar veel renners zich beperken tot één discipline, lijkt hij overal thuis te zijn. Zijn loopbaan begon in het veldrijden, waar hij al op jonge leeftijd de wereld verbaasde met zijn natuurlijke gevoel voor balans, kracht en precisie. Maar waar anderen tevreden zouden zijn met een reeks wereldtitels in één discipline, zocht Van der Poel steeds nieuwe uitdagingen.
Zijn overstap naar de weg was geen sprong in het onbekende, maar eerder een logische stap in de evolutie van een atleet die grenzen weigert te erkennen. Binnen enkele jaren wist hij monumenten te winnen, rivalen te breken, en vooral: verhalen te schrijven die fans zich nog generaties lang zullen herinneren.
Merckx’ woorden dragen gewicht
Dat juist Eddy Merckx zulke woorden uitspreekt, zegt veel. De Belg heeft tientallen kampioenen zien komen en gaan, maar slechts enkelen die hem écht raakten met hun manier van koersen. “Mathieu heeft iets wat je niet kunt trainen,” vertelde Merckx. “Hij heeft die pure, ontembare wil om te vechten. Niet voor geld, niet voor status, maar voor de schoonheid van de sport zelf. Dat is zeldzaam. Daarom geloof ik dat het wielrennen in goede handen is zolang hij blijft rijden.”
Voor Merckx is Van der Poel meer dan een opvolger van grootheden. Hij is, in zekere zin, een brug tussen generaties: een renner die het erfgoed van de sport respecteert, maar tegelijk de grenzen verlegt van wat mogelijk is. “Wanneer ik hem zie rijden,” zei Merckx, “herinner ik me waarom ik zelf ooit op de fiets ben gestapt. Hij herinnert de wereld eraan waarom we van wielrennen houden.”
Van der Poel: de mens achter de kampioen
Toch is het niet alleen zijn fysieke kracht of tactische genialiteit die Mathieu van der Poel zo bijzonder maakt. Achter de regenboogtrui schuilt een mens die nederig is gebleven, ondanks het wereldsucces. Wie hem kent, weet dat hij liever tijd doorbrengt met zijn familie, zijn verloofde Roxanne Bertels, of geniet van een rustige dag op de mountainbike dan dat hij zich laat meeslepen door de glitter van roem.
Hij spreekt met respect over zijn rivalen, toont empathie voor zijn ploeggenoten, en is altijd eerlijk — zelfs als die eerlijkheid hem kwetsbaar maakt. Dat maakt hem authentiek, en misschien is dat wel zijn grootste kracht. In een tijd waarin sport steeds meer draait om marketing en cijfers, is Van der Poel nog steeds de renner die rijdt met het hart.
De invloed op een generatie
Voor jonge wielrenners over de hele wereld is Mathieu van der Poel een rolmodel geworden. Niet alleen vanwege zijn overwinningen, maar vooral om de manier waarop hij die behaalt. Hij toont dat sport niet hoeft te draaien om berekening, maar om lef. Hij valt aan wanneer anderen wachten. Hij gelooft in het onmogelijke, en precies daardoor maakt hij het mogelijk.
Eddy Merckx verwoordde het treffend: “Wat Mathieu doet, inspireert een hele generatie. Hij toont jonge renners dat je niet bang hoeft te zijn om te falen. Dat risico’s nemen, verliezen, opstaan en weer doorgaan deel uitmaakt van grootsheid. Dat is zijn echte nalatenschap.”
Een toekomst vol belofte
Hoewel Van der Poel al bijna alles heeft gewonnen wat er te winnen valt — wereldtitels, monumenten, klassiekers — lijkt zijn honger naar groei nog niet gestild. Er wordt gefluisterd over nieuwe doelen: misschien een poging op de Olympische Spelen, misschien een ambitie in de Tour de France. Wat het ook wordt, één ding is zeker: hij zal het doen op zijn manier, met dezelfde gedrevenheid die hem van jongs af aan kenmerkte.
Merckx glimlachte toen hem gevraagd werd of hij denkt dat Van der Poel ooit zijn eigen legendestatus zal evenaren. “Hij hoeft dat niet te doen,” zei hij. “Mathieu is Mathieu. En dat is genoeg. Hij heeft al iets bereikt wat maar weinig sporters lukt: hij heeft mensen geraakt. Zijn passie, zijn moed — dat is groter dan eender welk record.”
De nalatenschap groeit verder
Elke generatie heeft zijn helden, maar slechts weinigen worden tijdloos. Mathieu van der Poel lijkt hard op weg om tot die zeldzame categorie te behoren. Zijn naam staat niet alleen voor overwinningen, maar voor waarden: doorzettingsvermogen, eerlijkheid, en vooral liefde voor de sport.
Eddy Merckx sloot zijn lofrede af met woorden die de essentie perfect vatten: “Het wielrennen leeft, en het leeft door mannen als hem. Zolang Mathieu van der Poel rijdt, zal de geest van onze sport blijven branden — fel, eerlijk en onverwoestbaar.”
In een wereld waarin helden vaak kortstondig schitteren, blijft Van der Poel een constante ster aan het firmament. Niet omdat hij perfect is, maar omdat hij echt is. Hij herinnert ons eraan dat grootheid niet enkel wordt gemeten in titels, maar in de manier waarop iemand anderen laat geloven in het onmogelijke.
En dat, zo lijkt Eddy Merckx te zeggen, is precies waarom de toekomst van het wielrennen inderdaad in goede handen is.
