Jasper Philipsen: Herboren in Spanje naast Mathieu van der Poel, met de Vuelta als ultiem doel
Er zijn momenten in de carrière van een wielrenner die niet alleen de koers bepalen, maar ook de ziel van de sporter zelf. Voor Jasper Philipsen, de Belgische sprinter die de afgelopen jaren zijn naam heeft gevestigd tussen de snelste mannen van het peloton, was zo’n moment te vinden in de zonovergoten heuvels van Spanje. Daar, tijdens een intensieve voorbereidingsperiode naast zijn ploegmaat en vriend Mathieu van der Poel, vond Philipsen niet alleen zijn fysieke vorm terug, maar ook zijn zelfvertrouwen. Nu, met de Vuelta a España in aantocht, staat hij aan de vooravond van een uitdaging die zijn seizoen – en misschien wel zijn loopbaan – een nieuwe definitie kan geven.
De Spaanse herbronning: meer dan een trainingskamp
De voorbereiding in Spanje was geen gewone trainingsweek. Voor Philipsen was het een periode waarin hij zichzelf terugvond na een aantal lastige maanden vol kritiek, teleurstellingen en twijfels. Wielrennen is een sport die ongenadig hard kan zijn: één slechte sprint, één verkeerde positionering, en het werk van maanden lijkt voor niets te zijn geweest.
Naast Van der Poel, de man die niet alleen zijn ploeggenoot maar ook zijn morele steunpilaar is, kreeg Philipsen de kans om opnieuw te geloven in zijn eigen kracht. De Nederlander staat bekend om zijn ontembare honger naar koerssucces, zijn vermogen om elke wedstrijd met absolute toewijding aan te pakken. Die energie straalt af op de renners om hem heen. Voor Philipsen betekende dit dat hij opnieuw durfde dromen, dat hij in de trainingen niet alleen zijn benen maar ook zijn geest kon scherpen.
De band met Van der Poel
De relatie tussen Philipsen en Van der Poel gaat verder dan die van ploegmaten. Hun dynamiek is er één van wederzijds respect en steun. Van der Poel weet als geen ander hoe zwaar het is om onder de druk van favorietenstatus te presteren, en kan Philipsen daarin begeleiden. Tijdens de trainingen in Spanje fungeerde hij als een soort katalysator: zijn aanwezigheid dwong Philipsen om zijn limieten te verleggen, om te geloven dat zelfs na moeilijke momenten er altijd een nieuw hoogtepunt wacht.
Die band gaat terug tot de gezamenlijke successen van Alpecin–Deceuninck. Van der Poel als meester in de klassiekers, Philipsen als de man van de massasprints – samen hebben ze de ploeg een nieuw elan gegeven. Het is een partnerschap dat niet gebouwd is op ego’s, maar op complementariteit.
Kritiek en druk: een constante metgezel
Hoewel Philipsen al talloze zeges heeft geboekt, waaronder ritzeges in de Tour de France, heeft hij vaak moeten leven met de harde oordelen van pers en publiek. Wanneer hij wint, is hij de gedroomde sprinter; wanneer hij faalt, wordt hij neergesabeld als iemand die het net niet kan waarmaken.
Die tweestrijd vreet aan een renner. In interviews gaf Philipsen zelf al vaker aan dat hij soms twijfelt aan zijn koersinzicht, dat hij zich laat meeslepen door de druk van het moment. Toch maakt die kwetsbaarheid hem ook menselijk en herkenbaar. Het verschil nu, na Spanje, is dat hij weer rust uitstraalt. Het zelfvertrouwen dat hij vond naast Van der Poel lijkt hem sterker te maken dan ooit tevoren.
De Vuelta als ultieme test
De Vuelta a España staat bekend als de zwaarste van de drie grote rondes. Waar de Tour de France vaak draait om prestige en spektakel, en de Giro d’Italia om passie en historie, is de Vuelta een meedogenloze beproeving van karakter. Hitte, bergen, lange etappes en een zenuwslopend peloton zorgen ervoor dat alleen de sterksten overeind blijven.
Voor Philipsen is het doel duidelijk: de sprints. Hij wil zijn stempel drukken op deze ronde door etappes te winnen en zich te meten met de allerbeste sprinters ter wereld. Maar meer dan dat wil hij tonen dat hij niet alleen in de Tour kan presteren, maar ook in andere grote rondes. Een overwinning in de Vuelta zou zijn palmares niet alleen verfraaien, maar ook zijn status als absolute topsprinter bevestigen.
De rol van Alpecin–Deceuninck
Geen renner wint alleen. Het succes van een sprinter staat of valt met de steun van zijn ploeg. Bij Alpecin–Deceuninck heeft Philipsen een perfect geoliede trein achter zich. Met renners die weten hoe ze hem naar de laatste 200 meter moeten loodsen, en met een kopman als Van der Poel die in cruciale momenten zelf de lead-out niet schuwt, is er een fundament waarop Philipsen kan bouwen.
De ploeg heeft voor 2026 grote plannen, maar in het hier en nu draait het om de Vuelta. Elke renner in de selectie is zich bewust van de rol die hij moet spelen. Voor Philipsen betekent dit dat hij vertrouwen kan putten uit de wetenschap dat zijn team volledig achter hem staat.
Persoonlijke groei en volwassenheid
Wat Philipsen nu onderscheidt van de jongere versie van zichzelf, is zijn volwassenheid. Waar hij vroeger soms impulsief koerste en zichzelf voorbijliep, straalt hij nu kalmte uit. Hij weet dat niet elke sprint gewonnen kan worden, maar dat elke kans optimaal benut moet worden. Die mentaliteit maakt hem gevaarlijker dan ooit.
Het is ook een bewijs dat een wielercarrière niet enkel draait om fysieke talenten, maar vooral om mentale weerbaarheid. De trainingen in Spanje, de steun van Van der Poel, en de wil om zichzelf opnieuw te bewijzen, hebben van Philipsen een completere renner gemaakt.
De erfenis die lonkt
Voor Belgische wielerfans is Philipsen meer dan zomaar een sprinter. Hij draagt de hoop van een natie die gewend is aan groten als Rik Van Looy, Eddy Merckx en Tom Boonen. Hoewel zijn stijl en karakter uniek zijn, wordt hij vaak vergeleken met Boonen: een sprinter die ook buiten de pure snelheid een charisma uitstraalt.
Een sterke Vuelta zou kunnen bijdragen aan die erfenis. Het zou Philipsen definitief plaatsen tussen de elite van zijn generatie, en hem misschien wel dichter brengen bij de droom om ooit in de groene trui van de Tour naar Parijs te rijden.
Rivaliteit en respect
De Vuelta brengt Philipsen oog in oog met rivalen als Fabio Jakobsen, Sam Bennett en andere topsprinters. Het zijn gevechten die vaak op een paar centimeter worden beslist. Toch benadrukt Philipsen telkens dat rivaliteit nooit haat betekent. Net als zijn vriend Van der Poel met Wout van Aert, ziet hij in rivalen ook partners die hem dwingen beter te worden.
Die houding maakt hem geliefd in het peloton. Hij vecht hard, maar eerlijk. Hij respecteert zijn concurrenten, en dat respect krijgt hij terug.
Wat de toekomst brengt
Of Philipsen in de Vuelta daadwerkelijk zijn doel bereikt, zal de koers uitwijzen. Wielrennen blijft onvoorspelbaar: valpartijen, ziekte of een sterke tegenstander kunnen alles veranderen. Maar één ding staat vast: de man die Spanje verliet met een glimlach, een hernieuwd vertrouwen en een brandend doel, zal zich niet zomaar laten tegenhouden.
De Vuelta van 2025 kan wel eens de editie worden waarin Jasper Philipsen definitief uitgroeit tot de sprinter die zijn generatie zal tekenen. En mocht dat lukken, dan zal hij terugdenken aan die dagen in Spanje, naast Mathieu van der Poel, waar niet alleen zijn benen maar vooral zijn hart de kracht vonden om opnieuw te geloven.
Conclusie: meer dan sprints, een verhaal van veerkracht
Jasper Philipsen gaat naar de Vuelta a España met één duidelijk doel: winnen. Maar achter dat doel schuilt een dieper verhaal. Het is het verhaal van een renner die door kritiek en druk heen moest breken, die steun vond bij zijn ploeg en zijn vriend Van der Poel, en die sterker dan ooit aan de start verschijnt.
De komende weken zullen bepalen of dat vertrouwen wordt omgezet in overwinningen, maar ongeacht de uitkomst heeft Philipsen al bewezen dat hij meer is dan een sprinter: hij is een vechter, een mens met twijfels en dromen, en een renner die de wielerwereld nog lang zal bezighouden.
