Jij bent mijn echte finishlijn, de overwinning die geen medaille kan evenaren” — Het Onvertelde, Hartslagversnellende Liefdesverhaal van Tadej Pogačar en de Vrouw wiens Geloof Elke Trap, Elke Klim en Elke Comeback Voedt
In de ogen van de wereld is Tadej Pogačar een wielrenner zoals er maar één is: een fenomeen op twee wielen, de man die bergen temt alsof het heuveltjes zijn, de jongeman die records herschrijft alsof het spelregels zijn. Maar achter elke sprint, achter elke klim en achter elk zweetdruppeltje dat in de zon glinstert, staat er één iemand die hem drijft op momenten dat hij zelf misschien niet meer kan.
Zij heet Urska Žigart. En in de woorden van Tadej zelf is zij “mijn echte finishlijn — de overwinning die geen medaille kan evenaren.”
Meer dan een wielrennersdroom
Hun verhaal begon niet op een glanzend podium of in de chaos van de Tour de France, maar op trainingswegen in Slovenië. Twee jonge renners, beiden bezeten door dezelfde sport, beiden met dromen die groter waren dan hun leeftijd deed vermoeden.
Toen ik Tadej leerde kennen, zag ik meteen zijn talent,” vertelt Urska. “Maar wat me echt raakte, was zijn hart. Hij was nederig, oprecht, en had een glimlach die je het gevoel gaf dat alles mogelijk was.”
Vanaf dat moment reden ze niet alleen kilometers op de fiets, maar ook samen door de etappes van het leven
Een onzichtbare kracht op elke etappe
Voor buitenstaanders lijkt het misschien alsof Tadej alles zelf doet: de explosieve aanvallen, de onverwoestbare focus, de ongelooflijke uithouding. Maar achter de schermen is Urska zijn onzichtbare motor. Ze is degene die hem motiveert op de vroege ochtenden, die hem opvangt als een wedstrijd verkeerd loopt, die hem helpt herinneren waarom hij fietst.
“Wanneer hij op de fiets zit, ben ik er in gedachten altijd bij,” zegt Urska. “Als hij pijn heeft in zijn benen, probeer ik dat mentaal voor hem te dragen. Als hij wil opgeven, fluister ik in mijn hoofd: je kan dit, Tadej.”
Liefde als wapen tegen druk
De wielerwereld kan genadeloos zijn. Eén slechte dag en de krantenkoppen draaien zich tegen je. Eén blessure en de twijfel begint te knagen. Tadej heeft die momenten gekend, maar hij stond er nooit alleen voor.
“In zijn zwaarste momenten herhaal ik altijd: ‘Jij bent meer dan je resultaten. Jij bent mijn overwinning, wat er ook gebeurt,’” zegt Urska. “Hij lacht dan soms, maar ik weet dat het hem helpt om weer rechtop te zitten.”
Samen winnen, samen verliezen
Of het nu gaat om de glorie van een Tour-etappe of het verlies van een belangrijke wedstrijd, ze dragen het samen. Wanneer Tadej wint, is het hun overwinning. Wanneer hij verliest, dragen ze dat verlies met z’n tweeën.
