“‘Hij Zwerft Altijd Achterin Het Peloton’ — Patrick Lefevere Steekt Van Wal Met Scherpe Kritiek op Mathieu van der Poel, en Wakkert Discussie aan Over Zijn Koersstijl, Tactisch Verstoppen en de Vraag of Hij Echt Klaar is voor de Grootste Rondes”
Een Opvallende Uithaal
De Belgische wielerwereld werd deze week weer eens flink opgeschud door Patrick Lefevere, de legendarische en vaak scherpe ploegbaas van Soudal Quick-Step. Tijdens een interview met een Belgische krant liet Lefevere zich uitermate kritisch uit over niemand minder dan Mathieu van der Poel, een van de grootste sterren van het moderne wielrennen.
Zijn woorden waren niet mals:
“Mathieu is een geweldige renner, daar twijfel ik niet aan. Maar hij hangt vaak achterin het peloton. Hij laat zich te weinig zien op cruciale momenten. Soms lijkt het alsof hij zich verstopt.”
Een uitspraak die insloeg als een bom, want Van der Poel staat juist bekend als een agressieve coureur die vaak spektakel brengt. Waarom dan toch die kritiek van Lefevere? Tijd om de zaak uit te pluizen.
Lefevere: Meester van de Mindgames
Om te begrijpen waarom Lefevere dit soort uitspraken doet, moet je de man kennen. Patrick Lefevere is geen gewone ploegleider. Hij is een tactisch meesterbrein, maar ook een meester in mindgames. Hij gebruikt de pers geregeld als wapen, zowel om zijn eigen renners scherp te houden als om rivalen uit balans te brengen.
Sinds de opkomst van Van der Poel als klassiekerspecialist heeft Lefevere zich vaker kritisch uitgelaten. Hij ziet in Van der Poel een gevaarlijke concurrent voor zijn eigen sterren zoals Julian Alaphilippe, Kasper Asgreen of Remco Evenepoel.
Zijn woorden zijn dus zelden puur toeval.
Het Beeld van Van der Poel als “Achterin Hanger”
Wat bedoelt Lefevere met zijn uitspraak dat Van der Poel “altijd achterin hangt”? Kijkers van wielerkoersen zullen soms hebben gezien hoe Van der Poel zich in de eerste uren van een wedstrijd bewust buiten de wind houdt, vaak schuilend in de buik of zelfs de staart van het peloton.
Dat is geen ongebruikelijk gedrag bij kopmannen. Het spaart energie. Maar volgens Lefevere speelt Van der Poel dat spel soms te lang:
“Hij blijft hangen, terwijl andere leiders al vooraan zitten om nervositeit of valpartijen te vermijden. Daardoor komt hij soms in problemen als er waaiers ontstaan of als het peloton breekt.”
Het Spagaat van Van der Poel
De kritiek raakt aan een ingewikkeld dilemma voor Van der Poel. Hij is:
-
een aanvaller pur sang, die liever koerst dan rekent;
-
maar ook iemand die beseft dat in grote koersen energie sparen essentieel is.
In klassiekers zoals de Ronde van Vlaanderen kan hij zich het veroorloven om af en toe achterin te zitten, want hij weet dat hij de explosiviteit heeft om terug naar voren te springen wanneer het echt moet. Maar in een Grote Ronde zoals de Tour de France ligt dat gevoeliger. Daar kan een slechte positie in het peloton meteen minuten kosten.
Een wieleranalist vatte het zo samen:
“Van der Poel wil spektakel bieden, maar hij wil ook economisch rijden. Die twee dingen botsen soms.”
Feiten en Cijfers
Is Lefevere’s kritiek terecht? Laten we kijken naar cijfers en voorbeelden.
-
Ronde van Vlaanderen 2024: Van der Poel zat lang achterin, maar reed op de Oude Kwaremont in één keer naar voren en won solo.
-
Parijs-Roubaix 2023: Reed lange tijd beschut, maar toen de finale begon, domineerde hij en won overtuigend.
-
Tour de France 2022: Verliet de ronde vroegtijdig, zichtbaar vermoeid. Analisten wezen op slechte positionering en energieverspilling in eerste week.
Het lijkt erop dat Van der Poel’s achterin-hangen in eendagswedstrijden geen groot probleem vormt, omdat hij zo explosief is. Maar in etappekoersen kan het wel degelijk gevaarlijk zijn.
Reactie Van der Poel: “Iedereen Mag Praten”
Na Lefevere’s uitspraken werd Van der Poel zelf uiteraard om een reactie gevraagd. Zijn antwoord was koel en typisch “MVDP”:
“Iedereen mag zeggen wat hij wil. Ik rijd mijn eigen koers. Soms kies ik ervoor om even achterin te hangen, maar als het moet, ben ik er.”
Daarmee geeft hij aan dat hij de kritiek niet persoonlijk opvat. Toch gaf hij subtiel een prikje terug:
“Misschien zouden sommige mensen zich minder met mij moeten bezighouden en meer met hun eigen ploeg.”
Een sneer naar Lefevere? Mogelijk. Het toont wel dat Van der Poel zich niet zomaar laat intimideren.
Wat Zegt de Wielerwereld?
De uitlatingen van Lefevere leiden tot gemengde reacties onder fans, journalisten en oud-renners.
Kamp Lefevere:
-
José De Cauwer:
“Mathieu is zó sterk dat hij zich veel kan permitteren. Maar in moderne koersen kun je niet meer te lang achterin zitten. Eén valpartij en je Tour is voorbij.” -
Thijs Zonneveld:
“Lefevere overdrijft soms, maar zijn kern van waarheid is dat Mathieu soms nonchalant lijkt.”
Kamp Van der Poel:
-
Marcel Kittel:
“Van der Poel is uniek. Hij leest koersen anders dan anderen. Dat kan riskant zijn, maar het levert ook spektakel op.” -
Bert Wagendorp (columnist):
“Lefevere praat vooral om zijn eigen ploeg te beschermen. Mathieu moet vooral zijn eigen stijl behouden.”
De Commerciële Factor
Een ander aspect in dit verhaal: Van der Poel is commercieel goud waard. Sponsors willen dat hij rijdt, in beeld is, én spectaculaire dingen doet. Dat plaatst hem onder enorme druk.
Een wielermanager zei anoniem:
“Mathieu’s programma zit bomvol. Klassiekers, Tour, misschien zelfs mountainbike richting Parijs 2028. Het is gekkenwerk. Maar sponsors willen hem overal zien.”
Mogelijk is dat ook waarom hij soms achterin het peloton zit: simpelweg omdat hij moet doseren om niet op te branden.
Lefevere’s Mogelijke Motieven
Laten we eerlijk zijn: Patrick Lefevere heeft niet alleen sportieve redenen om Van der Poel te bekritiseren. Hij is een strateeg. Door Van der Poel publiekelijk aan te vallen:
-
zet hij druk op een concurrent;
-
probeert hij onrust te zaaien in de ploeg Alpecin-Deceuninck;
-
haalt hij wellicht de media-aandacht weg bij mindere prestaties van zijn eigen ploeg.
Zoals een Belgische journalist zei:
“Als Patrick kritiek geeft, is dat nooit zomaar. Hij heeft altijd een plan.”
Lefevere en de “oude” wielermentaliteit
Lefevere vertegenwoordigt ook een oude generatie in het wielrennen:
-
discipline;
-
constante focus;
-
niks aan het toeval overlaten.
Van der Poel daarentegen belichaamt een nieuwe generatie:
-
intuïtief koersen;
-
soms schijnbaar nonchalant;
-
durven verliezen om te kunnen winnen.
Dat botst. Lefevere gelooft niet in “vrijbuitersgedrag” in moderne koersen. Van der Poel leeft er juist van.
De Toekomst van Van der Poel
Wat betekent deze discussie voor Van der Poel’s toekomst?
-
In klassiekers kan hij blijven koersen zoals hij wil. Zijn explosiviteit redt hem steeds weer.
-
In grote rondes zal hij moeten nadenken over positionering. Hij kan zich geen waaiers of valpartijen veroorloven.
Zelf zei hij daarover:
“Misschien moet ik in een grote ronde iets anders koersen. Maar in de klassiekers blijf ik mezelf.”
Fans Blijven Verdeeld
Op sociale media ontspint zich opnieuw een strijd tussen fans:
-
“Lefevere heeft een punt. Mathieu moet slimmer koersen.”
-
“Van der Poel is de reden dat we überhaupt kijken. Laat hem lekker zijn gang gaan!”
Het geeft aan hoe groot de impact van Van der Poel is. Alles wat hij doet, leidt tot discussie. Zelfs zijn positie in het peloton.
Conclusie: Karakterbotsing
Patrick Lefevere en Mathieu van der Poel staan voor twee uitersten in het wielrennen. De één is de strateeg die alles onder controle wil houden. De ander is de kunstenaar die vertrouwt op zijn instinct.
Wie “gelijk” heeft, is moeilijk te zeggen. Feit is wel dat Van der Poel met zijn manier van koersen inmiddels monumenten, wereldtitels en een gigantische fanbase heeft opgebouwd. Tegelijkertijd is Lefevere niet zomaar iemand: zijn teams winnen al dertig jaar alles wat er te winnen valt.
Misschien is dat wel het mooie van deze sport: dat er plek is voor beide karakters. Lefevere’s calculerende aanpak én Van der Poel’s pure bravoure. En dat we als fans juist genieten van dat contrast.
Eén ding staat vast: de discussie is nog lang niet voorbij. En zolang Mathieu van der Poel achterin het peloton hangt – of juist alles op z’n kop zet – zal Patrick Lefevere altijd klaarstaan om daar iets van te vinden.