Mathieu van der Poel Spreekt Recht uit het Hart in Liefdesverklaring aan Verloofde Roxanne Bertels: ‘Ik Heb Gezien Hoe Onze Liefde Door de Jaren Is Gegroeid, en Ik Wil Dat Je Weet Dat Ik Zielsveel van Je Hou—Niets op Aarde Kan Dat Ooit Veranderen’ — Een Intiem en Ontroerend Moment van Ware Toewijding van de Wereldkampioen aan de Vrouw Die Al Die Tijd Zijn Hart Draagt
In een wereld waarin prestaties vaak de boventoon voeren en menselijke emoties ondergeschikt lijken aan resultaten en roem, herinnerde Mathieu van der Poel de wereld eraan wat werkelijk telt. Niet door een nieuwe aanval in de finale van de Ronde van Vlaanderen. Niet door een sensationele solo in de regenboogtrui. Maar door een eenvoudige, oprechte en alleszeggende liefdesverklaring aan de vrouw die al jarenlang onzichtbaar maar onmisbaar aan zijn zijde staat: Roxanne Bertels.
Tijdens een recent intiem interview en moment van bezinning — ver van de camera’s, podiumceremonies en overwinningsbloemen — sprak de Nederlandse wielerkampioen zich voor het eerst openlijk uit over zijn gevoelens.
Wat volgde was geen georchestreerd mediaverhaal, maar een kwetsbare, warme en liefdevolle boodschap die niets te maken had met trappen of winnen, maar alles met leven, delen en verbinden. “Ik heb gezien hoe onze relatie gegroeid is door de jaren heen,” zei Van der Poel, zichtbaar emotioneel. “En ik wil gewoon zeggen: ik hou zielsveel van je, Roxanne. En niets op deze wereld zal dat ooit kunnen veranderen.”
Liefde in tijden van prestatiedruk
Voor de buitenwereld is Mathieu van der Poel een superatleet. De man die drie disciplines beheerst — veldrijden, mountainbiken en wegwielrennen — en telkens weer opstaat wanneer anderen al lang zouden zijn bezweken onder de druk. Maar achter die façade van kracht, explosiviteit en onverzettelijkheid leeft ook een mens. Een man die, net als ieder ander, nood heeft aan geborgenheid, steun, en iemand bij wie hij zijn ware zelf kan zijn.
Roxanne Bertels is al jaren zijn steunpilaar. Geen vrouw die zich opdringt aan het publiek, geen partner die het succes van haar geliefde probeert te kapitaliseren, maar een rustige, evenwichtige aanwezigheid in het leven van een sportman wiens dagen vaak draaien om kilometers, wattages en herstel. Ze ontmoetten elkaar toen Mathieu nog geen wereldkampioen was, toen hij nog niet het fenomeen was dat wereldwijd erkenning krijgt. Hun relatie groeide organisch, gestaag, en bovenal ver buiten de schijnwerpers.
Een liefde die zich langzaam ontvouwde
“Onze band is nooit het resultaat geweest van één moment,” zei Mathieu. “Het is iets dat gegroeid is. Elke dag een beetje meer. Elke overwinning, maar ook elk verlies dat we samen hebben meegemaakt, heeft ons dichter bij elkaar gebracht.” In die woorden schuilt een diep inzicht: de ware schoonheid van hun relatie zit niet in glamour of spektakel, maar in de kracht van het alledaagse. Samen ontbijten in stilte voor een koers. Elkaar omhelzen na een zware trainingsdag. Een blik vol begrip wanneer het even tegenzit. Kleine dingen, die opgeteld een fundament vormen dat niet wankelt.
“Toen ik mijn regenboogtrui won, dacht iedereen dat dat het hoogtepunt van mijn jaar was,” bekende hij. “Maar eigenlijk was het moment waarop ik thuiskwam en haar in de armen kon sluiten nog veel groter.”
Stilte als taal van liefde
Wat hun relatie zo bijzonder maakt, is de manier waarop beiden bewust kiezen voor discretie. In een tijd waarin veel sportkoppels hun liefde delen via elke mogelijke sociale mediakanaal, kiezen Mathieu en Roxanne voor de weg van het hart boven het scherm. Geen dagelijkse updates, geen ‘couple goals’, maar een diepere verbinding. “We hebben nooit iets hoeven bewijzen aan de buitenwereld,” zei Van der Poel. “Zolang wij weten wat we voor elkaar betekenen, is dat genoeg.”
Voor Roxanne is liefde geen show, maar een werkwoord. Ze heeft Mathieu gesteund in zijn zwaarste periodes — blessures, mentale uitputting, momenten van twijfel en vermoeidheid. Wanneer de wereld iets verwachtte van de wielerkampioen, was zij degene die niets verwachtte, behalve zijn welzijn. “Ze was er altijd,” zei Mathieu zacht. “Altijd. Niet met grote woorden, maar met aanwezigheid. Met rust. Met vertrouwen.”
Het aanzoek en de verankering van hun liefde
Dat hun relatie nu een nieuwe fase ingaat, werd recentelijk bezegeld met een huwelijksaanzoek dat Mathieu deed op een locatie die voor beiden emotionele waarde heeft. Geen tropisch eiland, geen publiek spektakel, maar een rustige plek, verankerd in herinneringen. “Ik had lang nagedacht over het moment,” zei hij. “Maar uiteindelijk wist ik: ik hoef niets groots te plannen. Ik moet gewoon spreken vanuit mijn hart. En dus zei ik haar hoe ik me voelde. Dat ik van haar hou zoals ik nog nooit van iemand heb gehouden.”
Het antwoord kwam zonder aarzeling. Roxanne zei “ja”. Niet alleen op de vraag, maar op het leven dat ze samen bouwen. Op de toekomst die hen wacht. Op de belofte van liefde, trouw en wederzijdse steun.
Reacties uit de sportwereld
Toen het nieuws van de verloving bekend werd, stroomden de felicitaties binnen. Niet alleen van collega-wielrenners zoals Wout van Aert en Julian Alaphilippe, maar ook van coaches, sportcommentatoren en fans over de hele wereld. “Mathieu laat zien dat je als topsporter ook ruimte moet laten voor het hart,” schreef José De Cauwer. “Het is mooi om te zien dat iemand die zo hard is op de fiets, zo zacht kan zijn in de liefde.”
Vanuit zijn team, Alpecin–Deceuninck, kwam een officiële felicitatie, maar ook een warme boodschap: “Mathieu is niet alleen een leider op de fiets, maar ook een voorbeeld als mens. We zijn trots op hem — niet om zijn prestaties, maar om wie hij is geworden.”
Liefde als tegenwicht voor roem
Het is geen geheim dat roem en succes vaak isoleren. Vele topsporters raken losgezongen van de realiteit. Ze leven in bubbels, afgesloten van echte menselijke interactie. Maar Mathieu heeft, dankzij Roxanne, zijn menselijkheid behouden. “Zij herinnert me eraan wie ik echt ben,” zei hij. “Niet de renner. Niet de kampioen. Maar gewoon: Mathieu. De man die soms twijfelt. Die soms bang is. Die ook gewoon wil lachen, huilen, liefhebben.”
Roxanne heeft een cruciale rol gespeeld in het evenwicht dat Van der Poel de laatste jaren uitstraalt. Zijn prestaties zijn indrukwekkender dan ooit, maar het is zijn mentale rust die opvalt. “Vroeger kon ik blijven malen over een slechte koers,” zei hij. “Nu kan ik het loslaten. Omdat ik weet dat mijn waarde niet afhangt van mijn prestaties. Ik word onvoorwaardelijk geliefd.”
De toekomst als gedeeld pad
Wat brengt de toekomst voor Mathieu en Roxanne? Misschien kinderen. Misschien een huis ver van de wielerwereld. Misschien gezamenlijke projecten. Maar zeker is dat zij hun pad samen zullen bewandelen. “Wat er ook gebeurt in mijn carrière,” zegt Van der Poel, “ik weet dat zij mijn eindbestemming is.”
En zelfs wanneer hij op zijn laatste koers ooit nog één keer de benen strekt, nog één keer de wind splijt en het publiek opstaat voor zijn aanval, zal hij niet alleen aan de overwinning denken. Hij zal weten dat de echte triomf al lang geleden werd behaald. Op het moment dat hij haar vroeg om zijn vrouw te worden. En zij, zonder enige twijfel, antwoordde met het enige woord dat ertoe deed.
Ja.
Epiloog
In een wereld van constante competitie, biedt dit verhaal iets anders. Iets tijdloos. Mathieu van der Poel mag dan een wereldkampioen zijn, maar in de liefde is hij gewoon een man — kwetsbaar, oprecht, en vol toewijding. En Roxanne Bertels? Zij is de vrouw die hem begrijpt zonder woorden, die hem opvangt zonder vangnet, en die hem liefheeft zonder voorwaarden.
Samen bewijzen zij dat ware liefde geen PR-plan nodig heeft. Geen filters, geen regie. Alleen waarheid. Alleen verbinding. Alleen het hart.
En daarin, beste lezer, ligt hun grootste overwinning.
