UAE Ontleedt Schokkende Tactische Fouten Rondom Del Toro en Beseft op de Flanken van de Finestre dat de Giro Verloren Was: “Wout was Niet Te Stoppen, Wout was Wout – Een Meedogenloze Les in Wielergrootheid die Ons Verslagen Achterliet”
Op 25 mei 2025, diep in de Italiaanse Alpen, op een dag waar sneeuw en stof de mythische Colle delle Finestre omtoverden tot een strijdtoneel van gladiatoren, voltrok zich het keerpunt van de Giro d’Italia 2025. Het was op die dramatische zaterdagmiddag dat UAE Team Emirates met pijnlijke helderheid besefte dat hun zorgvuldig uitgetekende masterplan rond Isaac Del Toro niet bestand was tegen de storm die Wout van Aert ontketende. Wat begon als een dag vol hoop op roze glorie, eindigde in verwarring, frustratie en diepe bewondering voor een tegenstander die niet alleen sterker was, maar bovenal compromisloos in zijn aanpak.
Wat volgde was een pijnlijk maar openhartig intern onderzoek binnen het team van UAE. De conclusie was unaniem: niet Del Toro had gefaald, maar de ploegleiding had verkeerde keuzes gemaakt. En bovenal: Wout was Wout – een kracht die geen enkele datasheet kon voorspellen.
De opbouw naar de Finestre: vertrouwen in Del Toro
Isaac Del Toro was voor UAE de parel van deze Giro. De jonge Mexicaan had sinds de openingsweek indrukwekkende maturiteit en klimmersbenen getoond die deden denken aan de jonge Bernal. Met solide steun van Almeida, Majka en een uitgekiend plan rond gecontroleerd tempo en tempobeheersing, lag de roze trui vanaf rit 15 binnen handbereik.
De ploegleiding, geleid door sportief directeur Joxean Matxin Fernández, had het plan tot in de puntjes uitgewerkt. De etappe over de Colle delle Finestre — met zijn onverharde slotklim, helse stijgingspercentages en de mythische geschiedenis van renners die daar gebroken of verheven werden — was aangeduid als beslissend. UAE zou de koers controleren, Del Toro beschermen tot het slot en daarna, afhankelijk van de situatie, de aanval kiezen of consolideren.
Ze hadden echter geen rekening gehouden met de grenzeloze lef van een renner die zich niets aantrekt van conventie: Wout van Aert.
Jumbo-Visma’s meesterzet
Wat UAE zag als een potentiële wapenstilstand op weg naar de slotweek, werd door Jumbo-Visma geïnterpreteerd als hét moment om de Giro te breken. De gele brigade gokte alles op één kaart, met een verrassende vroege aanval van Van Aert op 72 kilometer van de finish.
Terwijl UAE het tempo strak hield en vasthield aan hun plan, besloot Van Aert een zeldzaam moment van stilte en windstilte aan te grijpen om uit het peloton te glippen. Hij kreeg enkel Sepp Kuss en Jan Tratnik mee, en op een moment waar zelfs de commentatoren dachten dat dit slechts een langeafstandsstunt was, begon Van Aert aan wat nu al de legendarische “Finestre Coup” wordt genoemd.
“We zagen het, maar we geloofden het niet,” zei Matxin achteraf. “Wie valt er in een Giro-etappe van 220 kilometer, met nog twee bergen te gaan? Alleen iemand met ofwel waanzin, ofwel de benen van een god. Wout had het laatste.”
UAE twijfelt, Van Aert vernietigt
In de volgwagen van UAE sloeg de twijfel toe. Moesten ze Almeida opofferen om het gat te dichten? Moest Del Toro reageren? Of zou de inspanning van Van Aert stranden voor de voet van de Finestre?
Ze deden niets. Ze wachtten.
Dat uur van wachten werd hun ondergang. Van Aert breidde zijn voorsprong uit van 40 seconden naar 1 minuut 50, en zelfs toen Majka en McNulty op kop kwamen rijden, was het duidelijk dat de schade al was aangericht. UAE probeerde te reageren op de Colle delle Finestre, maar tegen die tijd reed Van Aert al als een man bezeten over de onverharde stukken.
Op de top had hij meer dan drie minuten voorsprong. Achter hem versplinterde UAE. Del Toro kwam geïsoleerd te zitten, Almeida zakte door het ijs, en de rest van de ploeg had geen antwoord op de krachtsexplosie van de Belg.
Wout was Wout
Wat Van Aert die dag liet zien, gaat de annalen van de wielergeschiedenis in. Hij reed alsof hij voortbewogen werd door iets dat groter was dan ambitie — misschien revanche, misschien puur karakter, misschien gewoon liefde voor het onmogelijke.
Met modder op zijn gezicht en bloed op zijn arm na een kleine schuiver op de grindstrook, bleef hij stoïcijns voortstampen. Geen krachtsverspilling, geen theatrale gebaren — enkel een onverbiddelijke drang om te domineren.
Toen hij over de finish kwam met vier minuten voorsprong op Del Toro, klonk er geen gejuich, maar ontzag. In de UAE-bus heerste stilte.
“We hadden alles goed voorbereid,” zei Del Toro achteraf, “maar tegen deze Wout viel niets te doen. Hij was… Wout.”
Het tactische autopsierapport van UAE
Na de etappe riep Matxin zijn ploeg samen voor een open gesprek. De beelden werden geanalyseerd, de wattages vergeleken, de beslissingen herspeeld.
Wat bleek? UAE had te lang vastgehouden aan het plan. De aanval van Van Aert werd eerst onderschat, toen genegeerd en ten slotte gevreesd — maar pas toen het te laat was.
Ze hadden de explosieve kracht van een renner als Van Aert verkeerd ingeschat. “We hadden hem te veel bekeken als klassiekrenner, als kasseimonster,” aldus Matxin. “Maar Wout is veel meer dan dat. Hij heeft de motor van een tijdrijder, de souplesse van een klimmer, de veerkracht van een veldrijder. Hij is een fenomeen dat zich niets aantrekt van conventies. En wij behandelden hem als een normale tegenstander. Dat was onze grootste fout.”
Gevolgen voor het klassement en de psyche
De schade van de Finestre was niet alleen sportief. Del Toro verloor zijn roze trui en zakte naar de derde plaats, terwijl Van Aert met een voorsprong van 2’48 de slotweek in ging.
Maar erger nog: het moreel binnen UAE kreeg een knauw. De ploeg die bekendstaat om haar wetenschappelijke aanpak, haar beheersing van koerssituaties en haar datagedreven beslissingen, werd op deze dag teruggeworpen op de harde realiteit van koersinstinct.
“Het was een les in menselijkheid,” zei ploegleider Simone Pedrazzini. “Soms vergeet je in dit digitale tijdperk dat koers nog steeds wordt beslist door lef, durf en benen. En Wout had ze allemaal.”
Respect voor de vijand
In de dagen na de Finestre-coup veranderde de toon bij UAE. Er was geen rancune, geen zure uitspraken. Enkel bewondering.
“Je kunt boos zijn op jezelf, maar niet op Van Aert,” zei João Almeida. “Wat hij deed, was briljant. Onvoorstelbaar. We zullen er nog jaren over spreken. En we waren erbij.”
Zelfs teammanager Mauro Gianetti, nooit een man van grote complimenten, sprak van “een meesterwerk dat de Giro herschreef.”
De nieuwe benadering
Voor UAE betekent de nederlaag op de Finestre een wake-up call. De ploeg heeft aangekondigd dat het zijn strategieën zal herbekijken. Meer ruimte voor improvisatie, meer vrijheid voor renners om zelf te handelen, en bovenal: meer respect voor het onvoorspelbare.
“Dit was een nederlaag, maar ook een kans om beter te worden,” aldus Matxin. “Als we de volgende keer tegen Wout koersen, zullen we niet wachten. We zullen handelen. Omdat we nu weten dat je een storm niet kunt negeren. Je moet er recht in rijden, of je wordt weggeblazen.”
De erfenis van een klim
De Colle delle Finestre heeft opnieuw haar reputatie waargemaakt als scherprechter. In 2005 brak Gilberto Simoni daar Ivan Basso. In 2018 reed Chris Froome daar zijn legendarische solo. En in 2025 voegde Wout van Aert zich bij dat rijtje, op misschien wel de meest dominante manier van allemaal.
Wat UAE meemaakte was pijnlijk, maar ook noodzakelijk. In een tijdperk van berekening toonde Van Aert wat er gebeurt als instinct het overneemt van het plan.
“Wout was Wout,” zei Del Toro. En misschien is dat de eenvoudigste, maar meest volledige verklaring voor wat er die dag gebeurde.
Niet alles is te plannen. Niet alles is te voorspellen. En soms, heel soms, komt er een renner voorbij die alles wat je dacht te weten, herschrijft met bloed, zweet en onvergetelijk karakter.
De Giro d’Italia 2025 werd op de Finestre niet alleen beslist. Ze werd onsterfelijk.
