Mathieu van der Poel heeft zichzelf stevig gevestigd als een van de elite van het wielrennen, met een reeks titels die zich uitstrekken van wegwielrennen, veldrijden en gravel. Met zo’n opmerkelijk record vragen fans en mederenners zich vaak af wat de indrukwekkende prestaties van de Alpecin-Deceuninck-ster drijft.
Silvan Dillier, de teamgenoot van van der Poel, gaf onlangs wat inzichten in een interview met *WielerRevue*, waarin hij vertelde hoe de trainingssessies van Alpecin-Deceuninck uniek intens zijn en anders dan alles wat hij in meer dan een decennium van professioneel wielrennen heeft meegemaakt.
“Zonder twijfel is van der Poel de beste renner waarmee ik ooit heb gewerkt,” zei Dillier, die hem vergeleek met voormalige iconen waarmee hij samenwerkte, zoals Greg Van Avermaet en Thor Hushovd. Dillier benadrukte dat van der Poel niet alleen een topatleet is, hij is een echte bron van inspiratie voor iedereen in het team.
Terugblikkend op zijn vier seizoenen bij Alpecin-Deceuninck merkte Dillier de evolutie binnen het team op. In het begin waren de trainingssessies meedogenloos, grenzend aan dagelijkse racesimulaties.
Nu, hoewel de aanpak van het team meer gestructureerd is geworden, zijn er nog steeds dagen waarop de training “explodeert” tot volledige race-intensiteit. “Mathieu is absoluut de brandstof op het vuur wanneer de training in een hogere versnelling schakelt”, legde Dillier uit. Als van der Poel zin heeft om te strijden, maakt het niet uit of de dag een lichte dag zou moeten zijn – als hij een uitdaging wil, verandert het in een all-out race, waarbij het hele team wordt gedwongen om bij te blijven.
Deze “alles kan gebeuren”-dynamiek is een bewijs van van der Poels felle competitieve geest, die heeft geleid tot enkele van zijn meest memorabele overwinningen, zoals zijn bepalende aanval in Parijs-Roubaix. Dillier mijmerde: “Het was gewoon prachtig om hem die beslissende zet te zien doen. Zelfs tijdens de training zijn er momenten waarop zijn tempo het voor ons moeilijk maakt om te volgen.” Hoewel Dillier soms probeert de intensiteit van van der Poel te evenaren, erkent hij de noodzaak van evenwicht.
“Ik push hem misschien een beetje, maar ik ga mezelf niet tot uitputting toe rijden tijdens één enkele sessie. We hebben nog een heel kamp voor de boeg. Uiteindelijk bereiken we die grens waarop we allemaal beseffen: genoeg is genoeg.”
Met van der Poel heeft het team niet alleen een kampioen, maar ook een katalysator wiens drive Alpecin-Deceuninck consequent naar nieuwe hoogten stuwt. Deze unieke energie en vasthoudendheid maken hun trainingssessies meer dan alleen voorbereiding. Ze zijn een voortdurende test van wilskracht die zowel de renners als het team als geheel transformeert.
