“Never die trying” – Het motto van Mads Pedersen en Mathieu van der Poel tijdens het EK Wielrennen in Belgisch Limburg
Op zondag vond in Belgisch Limburg het Europees Kampioenschap wielrennen plaats, waar de grootste namen uit het Europese peloton streden om de prestigieuze titel. Onder de deelnemers bevonden zich twee renners die niet onbekend zijn met het maken van grote indruk: de Deense krachtpatser Mads Pedersen en de veelzijdige Nederlandse alleskunner Mathieu van der Poel. Het motto dat hen beiden leek te drijven tijdens de wedstrijd was simpel maar krachtig: **”Never die trying”** – nooit opgeven, ongeacht de omstandigheden.
Dit motto weerspiegelde hun benadering van de wedstrijd, een dag die vol zat met aanvallen, tactische manoeuvres en een ongekende wilskracht van beide renners, hoewel het niet resulteerde in een titel voor hen. Het leverde een heroïsche strijd op, waarin de renners hun uiterste best deden, ongeacht de uitkomst.
uitdagend parcours in Belgisch Limburg
Het Europees Kampioenschap vond plaats op een gevarieerd parcours in Belgisch Limburg, een regio die bekendstaat om zijn mix van vlakke wegen, glooiende heuvels en verraderlijke bochten. Het was een perfecte setting voor een koers waarin zowel sprinters, aanvallers als puncheurs hun krachten konden meten. Voor Mads Pedersen en Mathieu van der Poel was dit het soort terrein waarop ze hun talenten optimaal konden benutten.
Het parcours beloofde geen gemakkelijke overwinning, maar eerder een koers waarin slimme tactieken en durf de sleutel zouden zijn tot succes. De 199 kilometer lange wedstrijd door de Limburgse heuvels bevatte tal van potentiële beslissingsmomenten, zoals de zware beklimmingen en lastige technische secties, waarbij iedere fout fataal kon zijn.
De aanvallende strategie van Pedersen en Van der Poel
Vanaf de start was duidelijk dat zowel Mads Pedersen als Mathieu van der Poel niet van plan waren om de race passief aan te pakken. Beide renners hebben een reputatie opgebouwd als aanvallers die niet bang zijn om vroeg in de koers risico’s te nemen, en dat was op deze zondag niet anders. Pedersen, die in het verleden al bewezen heeft dat hij in zware klassiekers kan schitteren, was een van de eerste renners die zich aan de kop van de wedstrijd liet zien.
In het beginstadium van de race werden verschillende aanvallen gepareerd door het peloton, maar al snel ontstond een kopgroep waarin onder andere Pedersen en Van der Poel aanwezig waren. De twee renners wisselden elkaar af in het zetten van druk op hun tegenstanders, waarbij ze een duidelijk doel voor ogen hadden: de koers zo zwaar mogelijk maken en hun concurrenten uitputten voordat de finale zou beginnen.
Pedersen, die bekendstaat om zijn uithoudingsvermogen en sterke eindsprint, probeerde op de beklimmingen de groep uit te dunnen, terwijl Van der Poel zijn kenmerkende explosieve aanvallen gebruikte om gaten te slaan. Hoewel hun gezamenlijke inspanningen indrukwekkend waren, bleken hun tegenstanders niet van plan om zonder slag of stoot toe te geven.
Het tactische schaakspel
De wedstrijd werd een tactisch schaakspel, waarin de aanvallen en tegenaanvallen elkaar snel opvolgden. Naast Pedersen en Van der Poel waren er andere sterke renners in de mix, waaronder de Italiaan Filippo Ganna, die uiteindelijk de race zou winnen. Ganna, die bekendstaat om zijn tijdritcapaciteiten, had een andere strategie: wachten op het juiste moment om toe te slaan en dan met zijn brute kracht een beslissende aanval te plaatsen.
Ondanks de aanvallen van Pedersen en Van der Poel, bleef het peloton alert, vooral omdat de dreiging van een massasprint nog altijd aanwezig was. Pedersen, die een sterke sprint in de benen heeft, wist dat hij een kans had als het tot een sprint zou komen, maar Van der Poel daarentegen is meer een alleskunner die zijn kaarten op een soloaanval of een kleine groep zou moeten zetten.
Toen de laatste ronden aanbraken, was het duidelijk dat er een scheiding zou komen tussen de renners die nog kracht over hadden en degenen die op hun reserves reden. Pedersen en Van der Poel bevonden zich nog steeds in de voorste regionen van de race, maar het was Ganna die een allesbeslissende aanval plaatste. Zijn krachtige solo-aanval op een van de laatste beklimmingen zou uiteindelijk het verschil maken.
Het onvermijdelijke einde
Hoewel Pedersen en Van der Poel hun uiterste best deden om Ganna te volgen, moesten ze uiteindelijk hun meerdere erkennen in de Italiaanse renner, die op indrukwekkende wijze solo naar de finish reed om de Europese titel te veroveren. Voor Pedersen en Van der Poel restte niets anders dan te vechten voor de ereplaatsen.
Mads Pedersen, die zijn reputatie als een van de sterkste sprinters van het peloton wilde bevestigen, probeerde zijn sprintkracht te gebruiken om de tweede plek veilig te stellen, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met een positie net buiten het podium. Van der Poel, die zichtbaar uitgeput was door zijn inspanningen in de aanval, eindigde eveneens zonder de gehoopte medaille.
Ondanks hun teleurstelling, weerspiegelde hun race een mentaliteit die hen beide kenmerkt: nooit opgeven, altijd strijden tot het einde, ongeacht de uitkomst. Hun motto, **”Never die trying”**, kwam tot leven in hun manier van rijden, ook al leverde het niet het gewenste resultaat op.
Reflectie na de race
Na afloop van de race waren zowel Pedersen als Van der Poel realistisch over hun prestaties. “Ik heb alles gegeven wat ik had, maar vandaag was Filippo gewoon sterker,” zei Pedersen in een interview. “Natuurlijk had ik graag gewonnen, maar soms moet je erkennen dat er iemand is die beter is. We hebben gestreden en dat is wat telt.”
Van der Poel, die bekendstaat om zijn aanvallende stijl, was eveneens teleurgesteld, maar bleef positief. “Het was een zware koers, en ik heb gedaan wat ik kon. Je wint niet altijd, maar het belangrijkste is dat je nooit stopt met proberen. Dat is wat wielrennen zo mooi maakt.”
Het belang van “Never die trying”
De prestaties van Mads Pedersen en Mathieu van der Poel tijdens het Europees Kampioenschap 2024 herinneren ons aan de essentie van topsport: het draait niet altijd om winnen, maar om de strijd die je levert, de risico’s die je neemt en de passie die je toont. “Never die trying” is meer dan een motto – het is een levensfilosofie die beide renners in hun carrière hebben omarmd.
Voor Pedersen, die in 2019 wereldkampioen werd en sindsdien een constante kracht in het wielrennen is gebleven, betekent het motto dat je altijd moet vechten, zelfs als de kansen tegen je zijn. Zijn vermogen om door te zetten in zware koersen, ongeacht de omstandigheden, heeft hem talloze successen opgeleverd, en dit EK was daarop geen uitzondering.
Voor Van der Poel, die zowel op de weg, in het veldrijden als in het mountainbiken heeft geschitterd, symboliseert “Never die trying” zijn voortdurende zoektocht naar uitdagingen. Zijn aanvallende rijstijl, zijn bereidheid om risico’s te nemen en zijn vasthoudendheid maken hem tot een van de meest geliefde en gerespecteerde renners in het peloton.
Het Europees Kampioenschap wielrennen 2024 in Belgisch Limburg was een memorabele wedstrijd, waarin Mads Pedersen en Mathieu van der Poel hun karakter en vastberadenheid toonden. Hoewel ze niet met de Europese titel naar huis gingen, lieten ze zien wat het betekent om nooit op te geven, ongeacht de omstandigheden. Hun motto, **”Never die trying”**, blijft een inspiratie voor wielerfans over de hele wereld en een herinnering dat de schoonheid van de sport niet alleen in de overwinningen ligt, maar ook in de strijd die je levert.
